maandag 24 oktober 2011

Onregelmatig werken


Ik heb lange tijd onregelmatig gewerkt, en zo af en toe draai ik nog eens een dienstje hier of daar. Af en toe ja, want als vaste baan wil ik het niet meer.
Hoewel ik nog geen 30 ben, ben ik niet meer zo flexibel als dat ik was. Toen ik nog alleen woonde was het makkelijk om onregelmatig te werken. Ik werkte en mijn leven plande ik daaromheen. Afspraken werden gemaakt aan de hand van mijn rooster. Ik sliep uit voor een avonddienst en sliep voor voor een nachtdienst. Het huishouden hield ik niet zo heel consequent bij, maar ja ik was alleen dus wie had daar last van? Natuurlijk was ik altijd moe en vonden mijn darmen die onregelmatigheid ook niet altijd leuk. Toch maakte het me niet uit, ik deed het gewoon.
Tot een paar jaar geleden. Ik kreeg een vaste relatie en ineens vond ik die onregelmatigheid niet meer zo leuk. Hij werkte gewoon regelmatig, was ’s avonds, in de weekenden en op feestdagen altijd vrij. Ik niet. Ik moest hem weer eens teleurstellen. Samen naar een oud- en nieuwfeest? Sorry, ik moet werken. Even gezellig mee naar die ene verjaardag? Nee dan zit ik echt midden in mijn nachtdienst. Een weekend overkomen? Nee dat weekend moet ik net werken. Samen uit eten dan dinsdag? Nee, dan heb ik een avonddienst.
Soms gebeurde het dat we elkaar echt een poos niet zagen, of maar heel kort, omdat mijn rooster dat niet toeliet. Uiteindelijk zijn we samen gaan wonen en werd het wat makkelijker, je komt elkaar weer wat vaker tegen.
Toch bleef het aan mij knagen, ik vind die onregelmatigheid helemaal niet meer zo leuk!
Natuurlijk heeft het onregelmatige ook weer zijn voordelen. Het levert extra geld op. Dat is altijd lekker. Je bent doordeweeks nog eens vrij waardoor je lekker rustig de stad in kan gaan. Als je een lang weekend weg wilt plannen, of zelfs een weekje weg, kan je dat soms zodanig plannen dat het je ook geen vrije dagen kost. Als je een avonddienst hebt kan je ’s ochtends nog van alles doen, net als de eerste dag je de nachtdienst in gaat.
Toch begonnen de nadelen mij steeds zwaarder te wegen. Op een gegeven moment kreeg ik rugklachten. Ik kwam lange tijd thuis te zitten. En ondanks de pijn genoot ik er stiekem wel van. Wat was het heerlijk om zoveel thuis te zijn! Wat was het fijn om weekenden altijd samen vrij te zijn  en ’s avonds samen op de bank te hangen. En ik was zowaar met zowel Kerst als Oud- en Nieuw vrij! Daar genoot ik van. Misschien nog het meeste voordeel; ondanks de pijnklachten zat ik beter in mijn vel. Onregelmatig werken maakte me vaak erg prikkelbaar. Emoties die heen en weer vliegen. Snel geprikkeld zijn. Daar had ik ineens geen last meer van! Plus voor het eerst sinds jaren werkte mijn darmen weer normaal. Ik wist niet eens meer hoe dat voelde en hoe prettig dat was.
Langzamerhand verbeterde mijn rugklachten en begon ik weer met werken. Ook weer onregelmatig. De prikkelbaarheid en darmproblemen, het vermoeide gevoel continu, het kwam allemaal weer terug en het werk ging mij steeds meer tegenstaan. Nu heb ik een tijdelijk iets waardoor ik een veel regelmatiger leven heb en daarmee ook gelukkiger ben. Het is maar tijdelijk en het zal snel over zijn, dan zal ik weer terug moeten naar volledige onregelmatigheid. Iets wat ik niet wil, af en toe een dienstje bevalt juist zo goed. Dus surf ik me suf op zoek naar passende vacatures, om toch die onregelmatigheid voorgoed vaarwel te kunnen zeggen.
©JaneOnira

Geen opmerkingen:

Een reactie posten