donderdag 26 november 2015

Dag

Het is koud maar de zon schijnt. ‘Ik ga wel weg maar verlaat je niet’ klinkt in mijn hoofd. Je bent er nog steeds. Ergens.

De dood is een gek iets. De ziel, het leven dat uit het lichaam glijdt. Het lichaam waar geen leven, meer in zit. Leeg en koud. Niet meer wat het was. Vergaan. Waar gaat het heen? Waar glijdt het leven, de ziel, naartoe? Is het inderdaad nog ergens? Wat voelt men op het moment dat de laatste adem wordt uitgeblazen, wat ziet men, wat hoort men? Waar gaat het leven heen?

Al wat je niet ziet en niet tastbaar is, weet je nooit zeker. Ik weet niet waar je bent nu. Ik weet niet of je ergens op een mooie plek bent en op ons neerkijkt. Op ons neerkijkt en ziet hoe wij afscheid van je nemen. Iedereen bij elkaar. Lachend om de mooie herinneringen en het plezier elkaar weer te zien. De traan om jouw gemis. Heb je gezien hoe we afscheid van je namen? Was de dag zoals je het gewild had? Vond je het mooi?

Ik hoop het. Ik hoop dat je genoten hebt van de mooie dag. Van het mooie afscheid. Van de dankbaarheid die we hebben mogen tonen. De dankbaarheid om je om ons heen gehad te hebben. Met liefde omringt.

Ik hoop dat je het gezien hebt, ik hoop dat je het gevoeld hebt. Ik hoop dat je genoot van de mooie bloemen, de grapjes die gemaakt werden en dat je onze liefde hebt gevoeld. Ik hoop dat je vanuit een hele mooie plek op ons neerkijkt, ik geloof graag dat je dat doet. Dat het mooi en fijn is daar waar je ook bent. En vanuit daar houd je ons een beetje in de gaten. Opdat we niet vergeten.

Dank voor alles.


Dag.

dinsdag 10 november 2015

Soms...

Soms
Wil ik me verstoppen
In een hoekje
Wegkwijnen
Dat niemand me ziet
Niemand me vind
En ik alleen
Maar ben

Soms…
Wil ik er niet zijn
Weg
Van de wereld
Dat niemand me kent
Niemand weet
En ik alleen
Met mezelf ben

Soms…
Weet ik het niet meer
Waar naar toe
Wie ik ben

Soms…
Is het net alsof ik
Mezelf niet ken
En mezelf
Niet ben.
Soms.

zondag 1 november 2015

Verhuizen?

Na lang wikken en wegen, sparen en wachten tot de tijd daar was, hebben we nu eindelijk de knoop doorgehakt. We gaan verhuizen! Maar dan begint de volgende halte, want waar gaan we naar toe? Blijven we in de plaats waar we nu wonen of gaan we toch ergens anders heen? En bij dat laatste, waar dan naar toe? Waar willen we eigenlijk wonen? Willen we nieuwbouw of een bestaande woning? Met hoeveel kamers? Etcetera.

Ik hou van het huisje waar we nu in wonen. We zijn echter toe aan een volgende stap; een groter huis. Een huis met verdiepingen en een tuin. Heerlijk.

De keuzes die erbij komen zijn echter lastig. Want waar kies je voor? Ons ideale huis is niet te betalen dus welke verwachtingen schaaf je bij? Wat willen we per se wel en waarin kunnen we nog nadenken? Hoeveel spaargeld hebben we eigenlijk nodig? Wat willen we opgeven zodat we ook meer kunnen sparen zodat we een huis toch helemaal naar onze wens kunnen maken?

Lastige keuzes. De stap om te gaan verhuizen is al een, de volgende stap is weer een ander. Maar goed, we hebben geen haast. We nemen de tijd om het internet af te struinen en bewuste keuzes te maken. Soms ook risico’s te nemen (waar ik niet zo goed in ben) en hopen dat de te maken keuzes uiteindelijk de juiste blijken te zijn.


Woonmagazines worden langzaamaan aangeschaft, ideeën worden opgedaan. Een spannende periode! Een drukke tijd! Wat zullen we gaan doen? Waar wonen we over een jaar? We gaan het beleven!