Eters

Het ingewikkelde aan het krijgen van een groep eters is dat je (of in ieder geval ik) iedereen tevreden wil stellen en dus een menu wil waarbij iedereen goed gevuld naar huis kan gaan. Het lastige is dat iedereen weer eigen smaken, wensen, voorkeuren, diëten, allergieën etc heeft. Dat maakt het samenstellen van een succesvol menu nog best een klus.

Heerlijk vind ik het om in kookboeken te bladeren, recepten te zoeken en te bekijken wat voor lekkers er allemaal te maken valt. Niet te bijzonder, niet te exclusief (want speciaal voor een keer ingredienten kopen vind ik ook weer zo zonde), niet te moeilijk, van te voren voor te bereiden en vooral lekker en voedzaam. Niets is leuker dan dat de eters je huis vol tevredenheid verlaten.

Het is tijd om na te gaan denken, de menu’s uit te pluizen en voorbereidingen te treffen. Menu’s samenstellen en de boodschappen in huis halen (of laten bezorgen als het heel veel wordt – ja gemak dient de mens hoor). Nu al verheugen op de aankleding, de voorbereiding. Waarschijnlijk op de dag zelf stressen om alles op tijd voorbereid en klaar te hebben en enigszins nerveus zijn omdat je hoopt dat iedereen heel blij wordt als ze je huis binnenstappen. Omdat het huis dan heerlijk ruikt naar allerlei etenswaar ruikt en hun magen al beginnen te knorren en ze al beginnen te watertanden op het moment dat ze over de drempel stappen. En dat ze dan vooral rollend naar huis mogen gaan.

Maar ach – belangrijker dan lekker eten, is de gezelligheid. De warmte, vrolijkheid en plezier. Ik hoop op een leuke avond met dierbare mensen. Ik kijk er naar uit.

Pre-Kerst

Ik hou ervan! Sinterklaas was nog niet weg of ik was al in de kerst-stemming. Heerlijk! Het enige leuke aan deze koude en donkere tijd vind ik de Kerst. Ik geniet van de heerlijk foute kerstmuziek, heb het ook het liefst de hele dag aan staan. De lichtjes, de sfeer, de geuren.

Ik associeer Kerst erg met gezelligheid en lekker eten. Een rustige periode, met vrij zijn, slechte kerstfilms, boeken, tijdschriften en een kerstpuzzel. Heerlijk! Ontspannen, relaxed.

Deze Kerst zal niet geheel ontspannen zijn want er moet rondom ook gewerkt en gestudeerd worden, maar ik zal er alles aan doen er toch zoveel mogelijk van te genieten. Achterover te leunen en blij te zijn met alle lieve, fijne mensen om mij heen en hoe goed ik het heb. Ik kan dan wel vaak klagen, het is goed om ook even bij deze momenten stil te staan. Juist goed, om weer even op te laten en te zien hoe waardevol het leven is.

Ik wens iedereen hele fijne pre-Kerst dagen!

Leiden door emotie

Op sommige momenten (uren, dagen) kan ik mij verschrikkelijk voelen. Zwelgen in zelfmedelijden. Irritaties om allerlei kleine dingen. Ik verzamel het, krop het op. Maar het blijft jeuken. Al die kleine irritaties zitten onder je huid en jeuken zo irritant als muggenbulten. Dan gooi ik het er uit. Altijd bij de persoon of personen die mij het meest dierbaar zijn. Niet eerlijk.

Op zo’n moment heb ik het niet eens door. Ik snauw en ik kat. Ik zeur en ik klaag. Ik ben dan echt een vreselijk, onuitstaanbaar mens. Zelf steek ik mijn kop in het zand, negeer ik alle signalen en blijf ik lekker in mijn emotie hangen.

Soms vraag ik mij af: is dat iets typisch voor vrouwen? Of is dat iets typisch voor mij? Om te lang in gevoel en emotie te hangen en de ratio compleet te verliezen. Want dat is wat op een dergelijk moment gebeurd, de ratio is verdwenen. Ik voel en zwel alleen maar. Wordt opgevreten door irritatie en vergeet na te denken. Ik kan dan niet meer realistisch nadenken of nadenken voor ik iets zeg of doe. Dan ben ik boos, geïrriteerd en dan wil ik de ander die op dat moment dichtst bij staat dat laten voelen, in plaats van er op een normale manier over te praten.

Dat is toch raar gedrag? Waarom kan ik niet doen wat ik ook bij anderen, die verder weg staan, wel kan. Achterover leunen, nadenken voor ik iets doe of zeg (nou ja, hah dat lukt ook heel vaak niet, maar ik ben dan altijd nog wel in een ratio), en behoudend zijn. Dat heb ik hierin niet. Ik ben dan alleen maar fel en naar.

Hoe op te lossen? Geen idee. Ik weet de signalen. Maar ik ben er te weinig alert op. En daardoor gaat het mis. En het mag niet mis. No more.