Een tweede studie doen... Onbetaalbaar

Tweede studie

Ik zou het zo graag willen...

Studeren. Ik zou het zo graag willen. Ik verlang ernaar. Iets nieuws leren. Met mijn neus in de boeken duiken. Verslagen maken. Huiswerk maken. Het klinkt voor de meeste mensen waarschijnlijk heel stom, maar ik vind het geweldig! ’s Ochtends op tijd opstaan om dan achter mijn bureau te gaan zitten en studeren maar! En dan ook voor iets wat je leuk vind en waar je meer vanaf wilt weten. Waar je je nieuwe beroep van wilt gaan maken.
Wat let je zou je denken. Als je het zo leuk vind waarom dan niet? En dat is een hele terechte vraag. Ik weet inmiddels wat ik nu wil gaan doen. Het werk wat ik nu doe wil ik uit, en daar heb ik diverse redenen voor. Ik wil mij volledig laten omscholen en echt iets heel anders gaan doen op een heel ander werkveld. Maar... het is onbetaalbaar.

No money, no fun

Ik heb al een bachelor op zak. De studie die ik graag zou willen doen is ook een HBO opleiding. Een opleiding die ik in deeltijd zou kunnen volgen dus waar ik daarnaast gewoon zou kunnen werken. Het probleem? De kosten.
Het is tegenwoordig zo dat als je al een bachelor op zak hebt, en dan nog een nieuwe HBO of WO studie wilt gaan doen (tenzij je naar de zorg of onderwijskant op gaat, maar daar wil ik juist uit!) je het zogenaamde “instellingscollegegeld” moet gaan betalen. Het instellingsgeld ligt wat hoger dan het wettelijke collegegeld wat studenten betalen die voor het eerst een opleiding volgen. Het bedrag van dat instellingsgeld mogen de hogescholen en universiteiten zelf bepalen, en ligt gemiddeld op zo’n... €7000,-. Hoeveel? Juist ja. €7000,- Ga uit van een studie van 4 jaar en je betaald €28000,- om alleen de opleiding te volgen. En dan komen daar de boeken- en onkosten nog bij.
Een leven lang leren? Wat zou ik het graag willen. Het word echter zo voor mij wel onmogelijk gemaakt. Ik kan er zo hard voor werken als ik zou willen, ik kan nu nog net rondkomen. Ik heb ook nog een huis en dus een hypotheek, dit bedrag haal ik de komende jaren nooit niet.
Nu kan je nog wel wat terugkrijgen bij de belastingdienst. Je kan de studiekosten meenemen in je belastingaangifte. Dat is nu zo, maar er is niemand die mij kan verzekeren dat het volgend jaar of over 2 jaar nog zo is.
Lenen? Nee, dat gaat mij te ver, ik ga mezelf niet meer in de schulden steken. Een bedrijf vinden die in je wilt investeren? Dat zou nog eens een mogelijkheid zijn. Maar waar vind je een bedrijf die iemand aanneemt terwijl er geen ervaring is in die bedrijfstak en niet met een inloopschaal wilt beginnen? Die wel haar salaris wilt behouden omdat ze anders niet rond kan komen? Plus; zijn bedrijven überhaupt nog te vinden om op die manier op enthousiast, gedreven personeel te investeren? Ik heb al wat geprobeerd. Een beetje solliciteren hier en daar. Maar nee,steeds weer een afwijzing; geen ervaring, je komt niet binnen.

Wat nu?

Mijn droom opzij zetten? Ik zie voor nu geen andere keus. Ik moet mij erbij neerleggen dat het studeren er zeer waarschijnlijk niet (meer) in zit. Ik studeer zelf wel. Ik leen boeken bij de bibliotheek en probeer mezelf alsnog dingen te leren. Misschien kan ik dan nog een kleine korte cursus vinden waar ik mij dan wel voor zou mogen inschrijven. Ik heb geen illusies, ik weet ook wel dat bedrijven je vaak niet aannemen omdat je toevallig zelf wat geleerd heb, zonder dat je een papiertje hebt dat bevestigd dat je geschoold bent in die richting.
Jammer. Gemiste kans.

©JaneOnira