Geluk zit in jezelf

Een waarheid als een koe. Geluk zit in jezelf; je bent de enige die gelukkig met zichzelf kan zijn. Geluk is voor iedereen dan ook weer anders.

Natuurlijk komt iedereen vroeg of laat dingen tegen, waardoor hij of zij zich niet zo gelukkig voelt. Hij lijdt. Maar wat er ook speelt, de kunst is om het lijden nooit volledig te laten overheersen. Om de pijn, verdriet, woede of wat dan ook niet een allesoverheersende, grote rol in je leven te laten spelen. Je bent de enige die dat in de hand heeft.

Sommige mensen lijken alle tegenslag van de wereld te hebben. Tengevolge van die tegenslagen maken ze verkeerde keuzes en ervaren nog meer tegenslag. Dit verandert pas als je zelf de knop om zet.

Blijven hangen in het leed is een keuze. Jezelf gelukkig voelen is een keus. En uiteraard is geen enkel persoon elke dag volledig gelukkig. Zo is het leven niet. Maar zonder het lijden ken je geen geluk. Zonder pijn geen gelukzalig gevoel. Want hoe weet je wat geluk is, als je het tegenovergestelde niet kent?

Ieder mens streeft er naar; geluk. Sommige mensen laten het van alles afhangen; denken dat ze bij de goede baan, de fijne relatie of dat ene huis, het geluk zullen voelen. Maar zo werkt het niet. Want er zullen altijd tegenslagen op je pad komen. Er zullen altijd momenten van pijn, verdriet en lijden zijn. Dat is het leven. Dat is tegelijkertijd ook wat het leven zo mooi maakt, omdat je juist dankzij die dingen de mooie kanten van het leven kan zien.

Want ook al ervaar je alle tegenslag van de hele wereld, er is altijd iets moois. Altijd iets goed. Altijd een beetje geluk. Je moet het alleen zien. Jezelf er voor open stellen. De keuze maken om ook even te genieten van het mooie en het goede. Al is het nog maar zo klein, het kan zo waardevol zijn.

Geluk zit in jezelf, en jij bent de enige die jezelf gelukkig kan maken.

©JaneOnira

Een brief naar jou

Lieve X,

Dit is de brief die ik eerder heb willen schrijven. De brief die keer op keer herschreven is. De brief op papier, in duizenden stukjes. De brief op papier, opgegaan in as. De brief op het scherm, gedelete. Opnieuw en weer anders.  Maar hier is het dan, de brief naar jou. Omdat ik het gewoon kwijt wil.

Wist je dat de liefde echt een moeilijk iets is? Hoe weet je of van je iemand houdt? Of je iemand voor de rest van je leven kan liefhebben? Ik wist het niet, ik weet het nog steeds niet. Ik weet alleen dat ik van je hou met heel mijn hart, ik voel dat gewoon. Dat ik je nooit meer kwijt wil. Dat jij degene bent met wie ik mijn lief en leed wil delen. Dat jij degene bent met wie ik oud wil worden.

Zelfgemaakte keuzes. Het was mijn keus om bij jou te zijn. Ondanks de rottige dingen die we al hadden meegemaakt, zo kort als we elkaar kenden. Ik wilde met jou mijn leven slijten. Ondanks dat we ook ontzettend verschillend zijn. Komende uit twee verschillende culturen. Uit twee verschillende werelden. Uit twee verschillende levens. Mijn leven, zo braaf, beschermd en burgerlijk. Zo rustig en gelukkig. Jouw leven met zo veel narigheid, verdriet en pijn. Jouw leven die zo ver weg staat van de mijne. Jouw leven waarvan ik het zo erg vind dat jij die hebt mee moeten maken. Dingen die je geleerd zijn, dingen die je niet beter weet. Terwijl het leven zo anders kan zijn.

Ik wilde je dat laten zien. Ik wilde je in mijn leven opnemen. Misschien wilde ik dat wel teveel, misschien benauwde, verstikte ik je teveel. Dat is nooit mijn bedoeling geweest. Ik wilde alleen maar het beste uit ons halen. Ik wilde het beste uit jou halen. De hele wereld laten zien dat er in jouw hart wel een goed mens schuilt.

Je hebt ook een goed hart, daar ben ik van overtuigd. De omstandigheden in jouw leven hebben je vervormd. Hebben je gemaakt tot wie je niet bent. Dingen die jij normaal vindt, maar helemaal niet normaal zijn. Snap je wat ik bedoel?

Jij kent mij als geen ander. Ik heb nooit iemand anders zo dichtbij durven laten komen. Ook nooit willen laten komen. Maar bij jou was dat anders. Jij mocht mijn werkelijke ik zien, omdat ik wist dat het oke was.

Het doet me nog altijd pijn en verdriet dat je nooit helemaal jezelf bij mij hebt kunnen zijn. En dat terwijl er niets mis is om jezelf te zijn. Sterker nog, het is alleen maar beter om jezelf te zijn. Je hoeft niets weg te stoppen, niets te verbergen. Geen mooie verhalen vertellen, geen nare dingen vertellen. Vertel gewoon hoe het is en was. Of weet je het soms zelf ook niet meer?

Het leven is een ingewikkeld iets. En jouw leven al helemaal. Ik kan me indenken dat je jezelf best kwijt bent geraakt en steeds weer opnieuw moet vinden. En toch, na alles wat er is gebeurd, weet ik dat jij het kan, dat je het in je hebt. Ik geloof in jou. Nog steeds.

Natuurlijk heb je mij ontzettend veel verdriet gedaan. Heel veel verdriet en heel veel pijn. Nooit eerder heb ik zoveel pijn mogen ervaren. Een hartverscheurend iets dat ik niet meer wil.

Daarom zal de toekomst niet makkelijk zijn. Ik hoop nog steeds dat wij een toekomst hebben. Omdat ik geloof in het goede in jouw. Omdat ik geloof in jou. Omdat ik denk te weten wie je werkelijk bent. Omdat ik hoop dat je dat ook daadwerkelijk bent. Jij hebt mijn ogen zo vaak doen openen, ik hoop alleen maar dat je nu ook je eigen ogen open hebt.

Het leven brengt niet altijd wat je verwacht. Maar waarom dat streven naar zoveel? Zoveel is niet nodig. Iets is goed genoeg. Het hoeft niet altijd meer en beter. Echt niet. Je hoeft jezelf niet te bewijzen. Echt niet, dat is nergens voor nodig. Het is goed zoals je bent. Laat gewoon jezelf zien. Recht je rug, en wees jezelf. Ook al is dat moeilijk en heb je misschien nooit geleerd om jezelf te zijn. Wees het gewoon, je zal zien dat het goed is.

Wees open en eerlijk naar jezelf, en de mensen die je liefhebben. Omdat zij toch wel van je houden, zij veroordelen je niet. En degenen die het wel doen, die hebben pech. Die weten niet wat ze missen.

Maak jezelf niet te druk. Leg de lat niet te hoog. Ga niet jezelf van alles opleggen. Doe rustig aan. Hervind jezelf, pak je leven weer op. En misschien kunnen we er dan, weer een ons leven ervan maken. Omdat ik nog steeds van je hou.

Voor altijd de jouwe,

Jane

©JaneOnira

De zon die schijnt

De zon die schijnt. Een hond die blaft. Een boor die klinkt, ergens in het flatgebouw wordt er druk geklust. De verwarming die brandt. De was die hangt te drogen. De computer staat aan. Een wit scherm staart haar aan.

Een dag als alle andere. Een dag vol gewone, gebruikelijk, dagelijkse dingen. Een dag vol boodschappen doen, wasjes draaien, schoonmaken, opruimen en rekeningen betalen. Een saaie dag eigenlijk. Maar toch voelt het voor haar niet zo. Ze is blij dat ze deze dingen kan doen. Dat ze wat om handen heeft, om te voorkomen dat ze bezwijkt in haar verdriet.

Ze loopt het balkon op. Zo in haar shirt. Het is koud, maar ze voelt het niet. Haar gezicht opgeheven naar de zon. De stralen die haar gezicht verwarmen. Ze huivert van de kou, maar voelt alleen de warmte van de zon. De zon, vol vuur. Krachtig en fel.

Ze zou willen zijn als de zon. Krachtig en fel. Zeggen wat ze op haar hart heeft. Niet te druk maken over wat anderen eventueel van haar zouden denken. Gewoon haar eigen leven leiden. Niemand die zich met je bemoeid, en als ze dat wel doen, interesseert het je niet want je gaat toch je eigen gang. Ja, zo zou het moeten zijn denkt ze.

Ze droomt. Ze droomt over een toekomst. Een heel burgerlijke toekomst. Huisje, boompje, beestje. Ze ziet een huis voor zich. Een hele leuke woning met een tuin. Een tuin die zon, maar ook schaduw biedt. Omdat het soms goed is om af te koelen.
In het huis loopt een leuke man rond. Haar man. De enige echte. Hij lacht liefdevol naar haar. In zijn ogen ziet ze de liefde, in zijn doen en laten voelt ze het. Hij is er. Voor haar en met haar. Kinderen, twee kinderen die rustig aan het spelen zijn, en de derde die in haar buik groeit. Ze is er voor de kinderen, dag en nacht. Haar man heeft een vaste baan, zij zelf werkt als freelancer. Lekker in haar eigen tijd, haar man helpt haar daarbij. Ze doen het eigenlijk samen, en hebben daar beiden profijt van. Ze genieten van het leven. Op mooie dagen zoals deze, gezellig thuis met het gezin. Maar ook regelmatig uitjes. Af en toe samen erop uit, even wat kwaliteit met hun tweeën. Lekker uit eten, naar de film, of een dagje er met zijn tweeën op uit. Vakanties met hele gezin. Een weekendje weg, een langere vakantie. Vol leuke dingen doen. Lachende kindergezichtjes, vreugde in het hart. Vol genieten van het leven en de geluksmomenten. Een stralende zon. Geen wolk te bekennen. Geen regen, geen sneeuw, geen hagel, geen onweer, geen storm die woedt. Nee, er heerst rust. Rust en vrede. Stilte. In vrijheid en gezondheid samenzijn. Genieten.

De telefoon gaat. Ze schrikt op. Terug is ze in de realiteit als ze de stem hoort. Het was maar een droom. Maar die zon? Die zon is haar redding. Haar hoop. Haar toekomst.

©JaneOnira

Alles kan als jij het laat gebeuren

Voor de musical-kenners onder ons een misschien wel bekende zin. Ik denk dat daar ook een grote waarheid in zit.

Je hebt je leven voor een groot deel zelf in de hand. Natuurlijk zijn er altijd omstandigheden die je leven een draai kunnen geven die je niet had voorzien of niet had gewenst. Je hebt niet alles volledig zelf in de hand. Het is echter wel aan jezelf als persoon wat je ermee doet. Blijf je in de ellende hangen? Druk je het weg? Of zie je het onder ogen, volgt er acceptatie en ga je verder?

Het is altijd makkelijker gezegd dan gedaan, maar je eigen geluk ligt vaak in je eigen handen. Omdat jij de enige bent die van jezelf kan houden. Omdat jijzelf de enige bent die kan accepteren dat het leven nu eenmaal is zoals het is. Jij bent de enige die er een draai aan kan geven. Door je denkwijze te veranderen, door alles een plek te geven. De pijn onder ogen zien. Jezelf eens diep in de spiegel aankijken.

Op een dag zal ik rijk zijn.

Op een dag zal ik volledig pijnvrij zijn

Op een dag zal ik samen met mijn grote liefde herenigd zijn

Op een dag zal ik weer gelukkig zijn

Op een dag zal ik een fantastische nieuwe baan hebben

Op een dag zal ik volledig gezond zijn

Op een dag zal ik alleen maar genieten

Op een dag zal ik niet meer zo moe zijn

Op een dag zal ik ontzettend blij zijn

Op een dag zal ik stoppen met overleven

Op een dag zal ik beginnen met leven.

En die dag? Die dag komt eraan!

©JaneOnira

Hoop doet leven

Stilletjes kijk ik voor me uit. Heb ik het goed gedaan? Heb ik het juiste gezegd? Heb ik goed gehandeld? Wat denkt de ander? Gelooft hij mij? Vind hij hetzelfde als wat ik vind? Kan hij zich vinden in wat ik heb gezegd? Is dit eindelijk iemand die niet denkt dat ik naïef ben? Is het iemand die hetzelfde ziet als ik?

Ik hoop het allemaal.

Soms gebeuren er dingen in het leven die je liever anders had gezien. Dingen die gezegd of gedaan zijn. Dingen die onomkeerbaar zijn. Gebeurd is gebeurd. Zo is het leven.

Je zou willen dat je de tijd kon terugdraaien, zodat je alles anders had gedaan. Maar heeft dat ook zin? Misschien zijn het juist die dingen in het leven die je leven zo waardevol maakt. Slechte dingen kunnen altijd weer goed uitpakken. Je gaat terug naar de basis, leert weer om hele kleine dingen te waarderen. Misschien is het dan toch ergens goed voor. Je groeit, je wordt er sterker van.

Lastig is het ook om er vrijwel alleen voor te staan. Niemand die het helemaal begrijpt. Niemand die voelt wat ik voel. Iedereen die twijfels heeft en het allemaal niet begrijpen. Begrijpen doe ik het ook niet, en ik weet ook niet of begrip ooit zal komen. Sommige dingen zijn gewoon moeilijk te bevatten en niets is moeilijker te begrijpen dan de menselijke geest.

Dan heb je ineens een gesprek en krijg je een beetje het gevoel dat iemand je wel begrijpt. Dat alle anderen het fout hebben en dat je eigen gevoel goed is. Iemand die ziet wat ik ook zie. Iemand die denkt wat ik ook denk. Een extra bevestiging aan mijn gedachtes. Extra hoop levert het op. Extra kansen.

De tijd zal het moeten uitwijzen. Misschien valt het allemaal toch weer tegen. Wijze lessen zijn geleerd. Ik reken nergens op. Ik verwacht niets. Ik hoop alleen maar.

Omdat hopen nooit slecht is. Omdat hoop doet leven.

©JaneOnira

Als ik toch eens...

 

Kon doen wat ik wilde

Dan had ik een perfect gelukkig leven. Dan ben ik volledig gezond en heb ik geen last van pijntjes hier en daar. Dan heb ik een fijne relatie en een kindje op komst. Dan woonden we in een mooi huis, een vrijstaand huis in een rustige omgeving maar wel dichtbij winkels. Dan heb ik een leuke baan met veel vrijheid. Dan kan ik mijn tijd zelf indelen. Dan studeer ik. Dan spreek ik veel af met vrienden en familie. Dan ben ik gelukkig.

En dan heb je een saai leven

Want als alles is zoals je wilt, dan is er niets meer om naartoe te streven. Niets meer om te bereiken. Ik vraag me af of je dan wel werkelijk gelukkig bent. Of je dan wel echt gelukkig kan zijn. Want als je alles al hebt dan is er toch niets meer aan?

Hoop doet leven

Het streven naar deze dingen maakt dat het leven waardevol is. Het streven naar geluk maakt je strijdlustig. Je wilt iets bereiken en daar ga je voor. Je hoopt dat alles goed komt, en alles zal ook goedkomen. Je leert je vanzelf aan te passen of doelen bij te stellen.

Niet alles loopt zoals je wilt

Zo is het leven niet. Hoe graag je het misschien ook zou willen, je hebt niet alles in de hand. En dat is best lastig. Zo zal je altijd geconfronteerd worden met nare dingen, met pijn, lijden en ziekte. Is het niet bij jezelf dan wel bij je naaste. Daar kan je jezelf niet tegen wapenen, daar kan je niets aan doen. Dat overkomt je.

What doesn't kill you makes you stronger

En zo is het.

Als ik toch eens....

Vul maar in. Streef dat na. Lukt het niet, dan lukt het niet. Dan stel je het doel bij en streef je dat na. Omdat je niet alles hoeft te bereiken om gelukkig te zijn. Geluk zit in kleine dingen, en niet helemaal in het behalen van de doelen die je hebt gesteld. Geluk zit in jezelf.

Je hebt altijd een keus

Het leven bestaat uit het maken van keuzes. Die keuzes bepalen waar je staat. Die keuzes maken jou tot wie je bent. Of het nu goede of slechte keuzes maakt; het leven is een groot leerproces.


©JaneOnira