zondag 20 november 2011

Het leed dat schoonmaken heet


Een leed voor mij dan hè. Schoonmaken. Ik heb er echt een hekel aan. Hekel hebben aan is misschien niet de juiste omschrijving, maar je begrijpt wat ik bedoel toch? Het niet leuk vinden om schoon te maken. Dat dus.
Het is iets wat moet. Je doet er niets aan. Als je het zelf niet doet dan moet je maar iemand inhuren om het voor je te doen. Doe je dat ook niet, dan zou je theoretisch gezien er ook voor kunnen kiezen om het gewoon maar niet te doen.
Mijn onderbuurvrouw denkt daar zo over. Schoonmaken? Wel nee, dat is toch niet nodig. Zeker niet als je met zijn drieën in een klein flatje woont en ook nog 4 katten in huis hebt. Gevolg; ik als bovenbuurvrouw heb last van stank. Echt een hele vervelende lucht. En wat nog mooier is; vliegen. Hordes vliegen. Van die heerlijke dikke groene vliegen. Die strontvliegen, je weet wel. Ze vlogen tot voor kort door mijn keuken en in het trappenhuis. Waar ze vandaan kwamen wist ik in eerste instantie niet. Ik had nog geen link gelegd met de niet-schoonmakende onderbuurvrouw.
Totdat ik de onderbuurvrouw van de onderbuurvrouw tegenkwam. (snapt u hem nog) Die had haar bovenbuurvrouw dat mijn onderbuurvrouw is, gesproken over de stank en vliegenoverlast. Onze beste buurvrouw vertelde dat ze misschien toch maar eens de kattenbak moest gaan schoonmaken. Waarop de onderbuurvrouw van de onderbuurvrouw vroeg of ze niet meteen het hele huis eens kon schoonmaken omdat als de buurvrouw haar deur al open doet er al een heerlijke geur de gang in komt.
Zo gezegd zo gedaan, en enkele weken na dat bewuste gesprek heeft de onderbuurvrouw eens het huis, en de kattenbak, schoongemaakt. Heel fijn. De vliegen zijn weer weg. (Maar de verdelgerspray staat nog klaar, voor de zekerheid) Een weeïge geur steekt zo nu en dan weer de kop op. Ik weet dat de onderbuurvrouw van de onderbuurvrouw er nog meer last van heeft en regelmatig bij de onderbuurvrouw op de stoep staat. Mooi, hoef ik dat lekker niet te doen. (tja, gemakzuchtig ben ik ook)
Maar goed, klagen over een ander, al weet ze dat zelf niet, betekend natuurlijk wel dat je zelf enigszins het goede voorbeeld moet geven. Nou ben ik ook niet zo’n viespeuk hoor, weken in een huis leven zonder op z’n minst een stofzuiger te pakken kan ik niet. Echter is het ook niet mijn hobby. Een noodzakelijk kwaad is het. Een kwaad wat weer heerlijk is als het achter de rug is. Niets is heerlijker dan een schoon en fris huis...
Toch maar even aan de slag dan maar...
©JaneOnira

Geen opmerkingen:

Een reactie posten