De zon schijnt
Ik stap op mijn fiets. Even naar de winkels. Er is vlakbij pas een nieuw winkelcentrum geopend dus daar wil ik wel even een kijkje nemen. Ik heb niets nodig maar dan heb ik in ieder geval een doel om ergens naar toe te fietsen.Ik stap op de fiets en besluit de omweg te nemen. Een omweg door het bos. De zonnestralen schijnen door de nog groene bomen heen. Wat een rust heerst hier, wat een stilte. Het enige wat ik hoor zijn de fluitende vogels. Heerlijk is het. Ik geniet en ik bedenk me dat het leven ook zo kan zijn. Even geen zorgen. Even helemaal vrij. Daar op die fiets voel ik mij even helemaal gelukkig. Ik lach, en ik geef me aan het gevoel over.
Ik fiets en ik fiets
Verderop zie ik een man lopen. Met elke trap die ik verzet komt hij dichterbij. Het is een zwerver. Een man met grijs haar en een lange baard. Een uitgemergeld gezicht; grauw en ingevallen. Slordige, onverzorgde kleren dat zijn magere lichaam omhult. Drie grote tassen in de ene hand. Een knijper in de andere hand om alles wat hij kan gebruiken van de grond af te rapen zonder te bukken. Ik fiets langs hem heen zeg gedag en even vang ik een blik. Een verbaasde blik. Een paar helderblauwe ogen kijken mij even indringend aan. Dan is het moment voorbij en ik fiets rustig verder. Ik kijk niet om.En daar
Ik voel me beduusd. Ik ben onder de indruk, en plots realiseer ik mij hoe mooi het leven is. Mijn leven is echt zo slecht nog niet. Natuurlijk; ik heb zo mijn zorgen, ik heb mijn dingen. Maar ik heb een dak boven mijn hoofd. Ik heb elke dag wat te eten en te drinken. Ik ben gezond. Ik heb lieve familie en vrienden om mij heen. Ik ben een rijk mens. Ik moet blij zijn en mij richten op wat ik heb. Want ik leef, ik besta en ik geniet!©JaneOnira
Geen opmerkingen:
Een reactie posten