donderdag 24 november 2011

Spinsels uit hoofd en hart


Ik zou willen dat ik dingen naar mijn hand kon zetten. Dat ik de tijd terug kon draaien of juist vooruit spoelen. Dat dingen niet gebeurd zijn of alweer lang geleden. Dat de gevolgen en het leed gedragen is en er weer vooruit gekeken kan worden. Dat je weer gelukkig bent met het leven. Dat je plezier hebt in je leven. Dat je er van geniet.
Soms zijn er tegenslagen in het leven. Onvoorziene tegenslagen. Ergens had je het misschien wel gezien of al voelen aankomen maar dacht dat je het verbeelde. En dan blijkt een grote angst waarheid te worden. Dan voel je je schuldig; je had eerder al kunnen ingrijpen. Je had meer kunnen doen en het had helemaal niet zover hoeven komen. Als je maar een beetje strenger was geweest.
Iedereen maakt keuzes in zijn en haar leven. Die keuzes zijn niet altijd even verstandig. Zijn niet altijd goed of fout. Zijn niet altijd de beste.
Jezelf kwellen met de ‘waarom’ vraag heeft weinig zin. Jij bent niet degene die de keus heeft gemaakt, maar dat is die ander geweest. De ander heeft een foute keus gemaakt. Heeft daar de redenen voor gehad. Heeft er spijt van en leert ervan. Jij had het kunnen voorkomen. Misschien. Maar daar is het nu te laat voor. Veels te laat en de gevolgen moeten gedragen worden. Niets daaraan te doen. Het enige wat je kan doen is ervan leren. Leren voor de toekomst. Hoe voorkomen we deze keuzes? Hoe gaan we uit dat wereldje? Hoe maken we een beter leven voor onszelf? Want als we dat niet doen hebben we samen geen lang leven meer.
Er zal het een en ander gaan veranderen. Moeten veranderen. Bij ons allebei. Ik ben daartoe bereid. Ik wil ervoor vechten. Of hij dat ook wil is de hoop. Hij zegt van wel, straks, over een poosje, moet hij het ook daadwerkelijk laten zien. Vertrouwen moet weer worden opgebouwd. Samenwerken aan een verder leven. Een nieuw leven. Een ander pad wat leidt tot een nieuwe weg.
Misschien blijkt later dat deze periode wel erg goed voor ons is geweest. Ik hoop het. We zullen ervoor moeten vechten. We zullen er veel voor moeten doen. Het zal niet altijd makkelijk gaan. Oude koeien zullen uit de sloot worden gehaald. Om ze vervolgens er weer in te doen. Pijn moet verwerkt worden. Alles moet een plekje krijgen. Samen sta je sterk. Als je dit eenmaal samen overleefd, dan kan je samen de hele wereld aan.
©JaneOnira

Geen opmerkingen:

Een reactie posten