Rijmen en dichten... Dat kan ik zonder mijn hemd op te lichten

Sinterklaas. Sinterklaasvieringen. Geweldig vond ik het altijd. Niet om het maken van een surprise. Nee, alsjeblieft zeg. Ik ben zo niet creatief en surprises werden nooit zoals ik het wilde. Ach. Dat compenseerde ik dan wel met een gedicht.

Een Sinterklaas gedicht maken. Ja dat kon ik wel. Het liefst zo lang mogelijk ook. Ik heb eens 12 A4’s volgeschreven, aan elkaar geplakt en opgerold. Was erg leuk voor degene die het voor moest lezen. Geweldig! Ik zie het nog voor me.

Tegenwoordig vier ik niet echt Sinterklaas meer. Niet meer met lootjes trekken of met surprises maken. Ook geen gedichten dus. Wij doen met vrienden een Sinterklaas spel, ook erg leuk (Zie ook hier)

Toch mis ik dat dichten wel. Het echte Sinterklaasdichten. Dat vond ik toch zo leuk! En het liefst dan ook een beetje venijnig want ik vind dat het mag op Sinterklaas. Alle nare karaktereigenschappen of gebeurtenissen het afgelopen jaar komen dan langs, daar kom je bij mij niet onderuit.

Vorig jaar heb ik nog 2 collega’s blij gemaakt met mijn gedichten voor hun lootje. Geef mij een paar omschrijvingen van de persoon, het cadeau, surprise en eventuele details die je in het gedicht wil hebben en voila, ik bedenk wel wat. Ik moet er even voor gaan zitten en dan komt er wel wat. Ik vind het ook gewoon leuk om te doen.

Dit jaar mag ik een gedicht bedenken voor mijn nichtje. Ze heeft haar vader getrokken. Gnegne. Leuker dan dat kan niet, daar kan ik wel weer mijn lol mee op. Ze heeft me ook erg leuke details gegeven die ze er in wil hebben. Ze was het met mij eens dat we het zo gemeen mogelijk moeten maken, wat ook erg past bij de onwijs smerige surprise die ze voor hem heeft bedacht. Een lekker lang gedicht gaat het ook worden, want ja, hij houdt niet van lezen.

Dus.. laat ik eens een kopje thee zetten. Een schaaltje pepernoten erbij, en laat ik dan eens lekker gaan dichten...

Sint en Piet zaten te denken....

©JaneOnira