Pasfrustratie

Heb jij dat ook wel eens?

Dat je zin hebt om nieuwe kleding te kopen, maar niet de deur uit wil? Lang leve het online shoppen. Op zoek naar leuke kleding voor een leuke prijs, je kan er uren zoet mee zijn. Het is hard nodig, want mijn stapel herfst/winterkleding is verdacht klein.

Vorige week deed ik dat, dat online shoppen. Voor mezelf en voor vriendlief. Helemaal blij met het pakketje wanneer deze arriveerde. Hoe leuk is het eigenlijk toch ook om zo’n pakket te krijgen! Ook al heb je die zelf besteld en weet je wat erin zit (of zou moeten zitten), het blijft toch leuk. Meteen open willen maken, nieuwsgierig of alles erbij zit en of alles er ook zo uit ziet als op de afbeeldingen op de website.

En dan begint het passen.

Kledingstuk 1. Het past, maar tekent net wat te veel. Weg ermee.

Kledingstuk 2. Het past, maar kan mijn armen niet zo goed bewegen. Deze moet ook terug.

Kledingstuk 3. Krijg de broek niet eens over mijn knieen. GRRRRR! Weg.

Kledingstuk 4. Past voor geen meter. *piep*                   ------>

Kledingstuk 5. Ieuw, niet zo leuk als op de afbeelding. *piep piep* Staat ook nog eens afschuwelijk.

Er ontstaan 2 stapels. Houden en niet-houden.

Mijn houden stapel blijft verdacht klein. Sterker nog, er belandt niets op. Waar de houden-stapel van vriend stijgt, blijft de mijne leeg. Alles wat hij houdt doe ik terug.

Frustrerend. Tegenvallend. Weg goede humeur. Welkom chagrijn.

Zie je wel, ik ben te dik. Veels te dik geworden. Pas niets. Lelijke troela dat ik ben. Stomme doos dat ik ben. Denken dat ik wel in een maatje M pas. Ha! Had je gedroomd. Muts.

En zo begint het terugstuur proces. Nadeel van online bestellen: het terugsturen. Alles weer in de doos. Juiste documenten erin en erop. Doos dichtplakken. Doos weer naar beneden sjouwen (zo leuk appartement zonder lift in combinatie met een veels te grote doos) en doos naar postkantoor brengen wat natuurlijk net dicht is op het moment dat je er na het werk langs rijd. Zucht.

Op het moment dat de opluchting komt omdat de doos met die verschrikkelijke kleding eindelijk weggebracht is, realiseer ik het me pas. Mijn kledingstapel is nog steeds even klein...

Dit keer toch maar de stad in?