Het klinkt misschien wat vaag en onduidelijk ‘persoonlijke
ontwikkeling’. Dat is het wellicht ook, tot slot gaat het om een persoonlijke
ontwikkeling. Persoonlijk dus en voor iedereen anders.
Ik ben veel bezig met mijn eigen ontwikkeling.
Wie ben ik, waar sta ik voor, waar wil ik heen, waar krijg ik energie van, wat
heb ik in mijn mars, wat kan ik voor anderen betekenen. Het is allemaal niet
pasklaar. Er is geen echt antwoord te geven op ‘wie ben ik nou eigenlijk’. Je antwoord
vandaag zal anders zijn dan die van gister of van morgen.
Het werken aan je zelf, je kwaliteiten, je
inzichten is iets van onschatbare waarde. Het is essentieel om te groeien. Nieuwe
inzichten, nieuwe ideeën, nieuwe drijfveren veranderen je leven. Je staat er
anders in, denkt anders over dingen na, wordt zelfverzekerder, luistert beter
naar een ander.
Persoonlijke ontwikkeling is moeilijk te
omvangen en te omschrijven omdat het voor iedereen zo anders is. Hoewel iedereen
wel worstelt met vergelijkbare zaken. Je eigen onzekerheid, de vraag hoe je
dingen anders aan kan pakken of bespreekbaar kan maken, hoe je een ander kan
overtuigen, wat de reden is van je bestaan. Het zijn vragen die vrijwel
iedereen heeft, maar waar de een meer of minder van bewust of mee bezig is.
Zo heb ik een collega die erg leeft met het
idee ‘het is zoals het is’. Aan de ene kant bewonder ik dat enorm, omdat je dan
sneller accepteert dat dingen soms nou eenmaal zijn zoals ze zijn. Wat ze dan
weer mist, is hetgeen wat je met het gegeven doet. Het is zoals het is en ze
gaat verder.
Bij mij werkt dat anders. Soms zijn dingen
inderdaad zoals ze zijn. Op sommige dingen heb je geen invloed. Waar je wel
invloed op hebt is wat je ermee doet, en in hoeverre je het je leven laat
beheersen, of je het de volgende keer ook zo zou aanpakken of het toch heel
anders zal doen. En daarin zit de groei. De persoonlijke ontwikkeling. De effectiviteit.
Je kan iets ter kennisgeving aannemen, maar je hebt altijd nog een keus om er
wel of niet iets mee te doen.
Mijn collega zal er weinig mee doen, en gaat
onverstoord verder. Ik denk erover na, ga na wat het met me doet en waarom het
dat met me doet. Ik denk erover waarom zij onverstoord verder kan gaan en
realiseer me dat ook dat een keus is.
Je hebt je leven zelf in de hand. Er gebeuren
in je leven altijd dingen waar je geen invloed op hebt, of niet meer op kan
hebben. Maar het is uiteindelijk je eigen keus wat je ermee doet. Blijf je in
je verdriet? Of geef je jezelf de ruimte voor het verdriet? Het is een
verschil. Ieder mens is daarin weer anders. Mensen zijn niet te vergelijken. Iedereen
ziet de wereld anders. Mijn wereld is niet de jouwe. Mijn blauwe lucht is niet
jouw blauwe lucht, omdat je toch iets anders ziet dan ik - al kijken we vanaf
dezelfde plek op hetzelfde moment naar diezelfde blauwe lucht. De mate waarin
je op zoek bent naar jezelf en je eigen ontwikkeling zal voor een ieder anders
zijn, en ook van moment tot moment verschillen. En zelfs die collega maakt een
persoonlijke ontwikkeling door ook al lijkt het op het eerste oog van niet.
©2013, JaneOnira
Je schrijft heel ware dingen in dit stukje ! Toch vind ik persoonlijke ontwikkeling altijd een wat wollig begrip. Misschien omdat je je eigen ontwikkeling niet echt van buitenaf kunt begrijpen ...
BeantwoordenVerwijderenDit is een heel goed blog.
BeantwoordenVerwijderenOok ik denk zo zoals jij het beschreven hebt.
Hoewel het per situatie anders is. De ene keer kan ik denken zoals je collega. De andere keer zoals jij omschrijft.