Vorige week; ik kom thuis en vind een tasje met de afdruk
van de apotheek in mijn brievenbus. Verbaasd trok ik mijn wenkbrauwen op, ik
gebruik helemaal geen medicatie. Ik pakte het tasje beet, draaide hem om en zag
daar een etiket met een naam. Niet mijn naam. Niet mijn adres.
De week ervoor: mijn oma lag in het ziekenhuis. Een paar
nachtjes ter observatie. Niets schokkends, niets bijzonders. Behalve dat ze de
drie dagen dat ze daar moest verblijven geen bloedverdunners heeft gehad, die
ze normaal gesproken wel dagelijks gebruikt. Mijn oma is de jongste niet meer,
had dat niet door, pas bij het ontslag ontdekte een verpleegkundige dat mijn oma
die medicatie niet heeft gehad.
Onzorgvuldig handelen; het gebeurd. Waar mensen werken
worden fouten gemaakt. Begrijpelijk aan de ene kant, een fout zit in een klein
hoekje. Drukte, vermoeidheid, onduidelijke werkwijzen, het zijn allemaal
factoren die kunnen maken dat er fouten ontstaan. Gemakzucht, luiheid en het
onzorgvuldig handelen kan wel verstrekkende gevolgen hebben. In de twee
situaties hierboven viel het nog wel mee. Oma moest even wat extra tabletjes
slikken, en de man aan wie de medicatie toebehoorde kreeg deze van mij alsnog.
Echter, wat als de fouten niet waren opgemerkt? Wat als de verpleegkundige bij
ontslag dat niet had opgemaakt? Zou mijn oma uiteindelijk worden opgenomen met
een longembolie, een beroerte of nog erger? Wat als ik niet was thuisgekomen
die avond? Wat als ik op vakantie was geweest? Dan had de beste man zijn
medicatie die dag niet meer gehad. Dan hadden hij, die dezelfde dag uit het
ziekenhuis was gekomen, en zijn invalide vrouw, op weg moeten gaan naar een
nabijgelegen plaats voor de noodapotheek? En daarbij, waarom wordt medicatie
door een brievenbus gedaan? Behoren deze niet persoonlijk te worden afgeleverd?
Wat als ik een hongerige hond had gehad of een kind die dacht een paar lekkere
snoepjes te zien?
Hoe belangrijk is en blijft het dus om altijd je aandacht
ergens bij te houden. Dat geldt op je werk, thuis maar ook in het verkeer. Een fout
zit in zo’n klein hoekje. Dat zie je op de weg ook vaak genoeg. Hoe vaak
gebeurd het niet dat het ‘net goed ging’? Concentratie is belangrijk. Verantwoordelijkheidsgevoel.
Weten waar je mee bezig bent.
En natuurlijk zijn we allemaal mensen, en kunnen we fouten
en ongelukken nooit helemaal voorkomen, hoe graag we dat ook zouden willen. Maar
wat extra aandacht voor hetgeen waar je nu eigenlijk precies mee bezig bent kan
geen kwaad.
©JaneOnira
Ik ben een keer in het ziekenhuis belandt en ik zou op de dag van mijn verjaardag ontslagen worden. Maar toen bleek dat de verpleegster me de verkeerde medicijnen had gegeven dus moest ik nog een dag blijven.
BeantwoordenVerwijderenZelfde soort verhaal. En had zo makkelijk voorkomen kunnen worden als ze even hadden opgelet.
Ik snap je punt ! Goed overigens, dat jij WEL oplette ... en actie ondernam.
BeantwoordenVerwijderenAandacht, extra controle en weten waar je mee bezig bent.
BeantwoordenVerwijderenVan de medicatie vind ik het een schande om deze zomaar door de bus te gooien. Ik zou er zeker een klacht van maken, ook al is het dit keer goed afgelopen.
Ongelukjes in het verkeer komen maar wat vaak voor. Laatst nog aangereden door een jongen die een cd-tje aan het wisselen was (oid) en daardoor op mijn gedeelte van de weg terecht kwam... DOM DOM DOM. want nu zit ik met de gebakken peren. Een auto met vreselijke krassen en een spiegel die synchroon versteld wordt met de andere als ik hem wil verstellen. Geen grote schade gelukkig. Maar wel een hoop rompslomp
Zeker in het verkeer moet je goed geconcentreerd blijven. Op een fractie van een seconde kan veel gebeuren.
BeantwoordenVerwijderen