Joepie, wat ruik ik toch weer lekker!

Geurtjes. Luchtjes. Ik ben er dol op. Als het tenminste lekker ruikt.

De geur van versgebakken brood.
De geur van een versbereide maaltijd.
De geur van net gebakken koekjes.
De geur van wierook.
De geur van boeken.
De geur van iemand van wie je houd.
De geur van verse bloemen.
De geur van die bodylotion.
De geur van dat parfum.

Ik zou het lijstje langer kunnen maken. Iedereen zal een andere lijst hebben. Geur is persoonlijk. Wat vind jij nou echt lekker ruiken?

Ik ben dol op dingen die in mijn neus lekker ruiken. Daar kan ik ook zo blij van worden. Wat lijkt het me dan ook vervelend als je geen reukzin zou hebben. Het gevoel dat wanneer je neusverkouden bent en tijdelijk niets ruikt, maar dan continu. Ben je daarmee geboren, dan weet je niet beter. Ontstaat het in der loop van leven, dan zal ik het echt ervaren als een enorm gemis. Stel je voor; nooit meer de geur van een appeltaart die net uit de oven komt ruiken. Vreselijk toch?

Soms kan je geuren en luchtjes missen als kiespijn.

De geur van poep.
De geur van brand.
De geur van bedorven voedsel.
De geur van afval.
De geur van teer.
De geur van aangebrand eten.
De geur van zweet.

En noem maar op. Genoeg dingen te bedenken. Ook deze zijn persoonlijk.

Het is een kunst om vieze geurtjes niet te ruiken. Maar het is mogelijk. Niet door je neus maar door je mond ademen is zo’n truc. Of kauwgom kauwen tijdens de vieze geurigheid. Het helpt. Het werkt. Jezelf er voor afsluiten, het accepteren. Niet denken van ‘ieuw, het stinkt’. Nee, gewoon nergens aan denken. Dan ruikt het meteen al minder vies. Echt waar.

Goed, waar ik heen wil met dit verhaal? Geen idee eigenlijk. Ik vond mezelf vanochtend na het sporten zo stinken dat ik dacht; daar ga ik eens over schrijven. Over luchtjes. Over stank. En eigenlijk vooral ook over hoe ontzettend blij en gelukkig ik werd van een frisse douche. Een douche met een lekker geurende shampoo en conditioner. En och, mijn douchegel. Het ruikt zo lekker; daar word een mens gelukkig van! Een ultiem geluksmomentje.

Moraal van het verhaal; volg je neus! Of juist niet?

Dus...

©JaneOnira