zaterdag 8 oktober 2011

Naar de markt!

Markt

Het is zaterdagochtend. Ik ben al vroeg wakker, druk in mijn hoofd met alles wat ik nog wil gaan doen vandaag. Op zaterdagochtend is er de markt hier in het dorp. Een grote markt ook wel moet ik zeggen. Vandaag wil ik het een en ander halen. Morgen krijg ik eters en ik wil eens een recept, die ik ooit gekregen heb maar nooit gemaakt, gaan uitproberen.
Zo gezegd, zo gedaan. Douchen, aankleden en een boodschappenlijst gemaakt.

Op naar de Markt!



Het is nog vrij vroeg dus nog best rustig. Helaas is het weer niet al te best; af en toe komt de regen met bakken uit de hemel. Dat mag de pret niet drukken. Ik sta na lange tijd weer eens op de matkt.
Eigenlijk was ik het een beetje vergeten hoe het voelde om op de markt te zijn. Schreeuwende marktkooplui, hordes mensen, en van alles te verkrijgen. Ik weet nog wel waar wat ongeveer staat dus beweeg mij doelbewust over het terrein.

Eerst beginnen bij de poulier, dan door voor de verse groenten en de eieren. Voor een paar euro heb ik al een tas vol benodigdheden. Dat is echt een voordeel van de markt; voor weinig geld veel gezonde verse producten kunnen kopen. Vergeleken met de supermarkt ben je over het algemeen echt een stuk goedkoper uit.
Daarna nog even naar de toko. Nog geen voet binnen gezet en de geuren van allerlei lekkere kruiden komt je al tegemoet. Ik word geholpen door een aardige jongen en ik sta zo weer buiten. Alle benodigdheden voor mijn recept heb ik.
Over de markt loop ik weer terug. Het is inmiddels een stuk drukker geworden. De marktmensen overschreeuwen elkaar om de mensen naar zich toe te trekken. Het regent en het is best koud maar ze lijken het niet te voelen. Je ziet precies welke kramen het beter doen dan de andere, daar is het dan ook erg druk. Ondanks de regen zie ik veelal vrolijke gezichten.
De markt, het heeft voor mij altijd een bijzonder gevoel gehad. Als klein meisje ging ik vaak al met mijn moeder mee naar de markt. We liepen vroeger al best wel wat kraampjes af. Behalve de kleding en vis-kramen. Kleding haalde mijn moeder liever uit de winkel, en vis vond ze niet lekker; dus die werden al snel overgeslagen. Wel gingen we altijd langs de stroopwafel-kraam. Ik kreeg dan zo'n grote stroopwafel van haar, die vaak ook nog heel lekker warm was. Zacht waarbij het lekker aan je gehemelte bleef plakken. Vaak namen we ook een pakje stroopwafels mee wat we 's avonds bij de thee als gezin gezellig samen aten. En met een beetje geluk kocht ze eens van die stroopwafelkruimels. Zo'n zak vol met kruimels die ik dan met mijn broer moest delen.Wat vonden wij dat lekker zeg! Dat was echt een verwennerij!

Met een nostalgisch gevoel loop ik naar de auto. Op weg naar huis. De voorbereidingen voor het eten van morgen kan beginnen...

©JaneOnira

Geen opmerkingen:

Een reactie posten