zondag 23 oktober 2011

Het feest dat Sinterklaas heet

 Sinterklaas

 Al een aantal jaar vier ik met een groep vrienden Sinterklaas. We begonnen met surprises en gedicht voor elkaar maken. Lootjes trekken dus. Later werd het door tijdgebrek wel lootjes trekken maar dan hoefde je alleen maar een leuk cadeau en een gedicht erbij te maken. Geen surprises meer dus. Daar was ik erg blij mee. Een gedicht maken lukte me wel. Sterker nog; dat vond ik ook altijd erg leuk. Mijn uitdaging was om een erg lang gedicht te maken. Handgeschreven. Vellen papier aan elkaar plakken, volschrijven en dan weer oprollen. Uiteraard zat het gedicht vol flauwigheden want dat mag met Sinterklaas.
Nog wat later nam de tijdsgebreken toe, maar was er wel de wens om een traditie in ere te houden. Om toch als vriendengroep in ieder geval eens per jaar bij elkaar te komen. Gezellig gourmetten (ook dat was inmiddels traditie geworden) en hetgeen wat we nu alweer een paar jaar doen; het Sinterklaasspel. Misschien ken je het wel. Op internet zijn verschillende spelregels te vinden. Wij hebben er eentje die we naar ons zin maken.
Al in oktober wordt er druk heen- en weer gemaild om een geschikte datum te vinden dat iedereen kan. Het streven is het wel rond Sinterklaastijd te doen, maar helaas lukt dat niet altijd waardoor we ook weleens in februari nog Sinterklaas gevierd hebben. Het leukste is natuurlijk wel ook het gewoon rond 5december te doen, dus daar blijven we altijd naar streven.
Vervolgens begint de discussie voor welk bedrag we cadeautjes gaan kopen. Bij het Sinterklaas spel is namelijk de bedoeling dat we allemaal voor een bepaald bedrag kleine, maar wel leuke/nuttige, cadeautjes kopen. In het begin hadden we ons als doel gesteld vooral veel cadeautjes te kopen wat resulteerde in een tafel vol cadeautjes waar dan een aantal fopdingen bij zitten, losse tampons of maandverband, aardappelmannetje,  een enkel servetje, of een paar rietjes bij elkaar ingepakt. Daar wilden we vanaf. Het bedrag is wat opgehoogd en daarvan kopen we dus wat duurdere maar daarmee ook leukere en nuttige cadeaus. Uiteraard blijven de kaarsen, servetten, schoonmaakdoekjes en schuursponsjes terugkomen, maar nu ook met wat leukere en duurdere cadeaus. Een goed boek bijvoorbeeld, een dvd, een paar sokken, leuke dingen voor in huis. Van alles. Het blijft elk jaar weer een uitdaging om nog leuke cadeautjes te vinden voor niet al te veel geld, die ook echt nuttig zijn en waar je wat aan hebt. Lekker de winkels afstruinen dus.
Alle cadeautjes worden op die avond bij elkaar op tafel gelegd. Daarnaast heb je nodig; de spelregels en een dobbelsteen. Iedereen gaat aan tafel zitten en... dobbelen maar! Omstebeurt mag je met de dobbelsteen gooien en afhankelijk van het aantal ogen dat je gooit en de spelregels die je hebt; pak je een cadeau van de stapel, leg je er een weg, moet je een cadeau van jezelf aan een ander geven, moet je jouw beurt overslaan, een opdracht uitvoeren, een cadeau van een ander afpakken of bijvoorbeeld een beurt overslaan. Die opdrachten kunnen ook variëren van een cadeau bij een ander afpakken, een Sinterklaasliedje zingen en van plaats verwisselen met iemand naar keuze of met degene die het minste aantal cadeaus heeft. Het spel bestaat uit meerdere rondes die je een aantal minuten speelt met vergelijkbare opdrachten. Uiteindelijk is de tafel wel leeg en zijn alle cadeaus wel verdeeld. Niet altijd even eerlijk, maar ja, dat is het spel. Tot slot, bij de laatste ronde, zouden de cadeaus dan eventueel uitgepakt mogen worden. Iets wat wij niet doen omdat dat de pret wegneemt. Een mooi ingepakt cadeau kan erg gewild zijn maar uiteindelijk iets heel stoms bevatten. Dus dat uitpakken bewaren we voor het allerlaatst wanneer het spel gespeeld is. Omstebeurt pakken we dan steeds een cadeau uit. En achteraf wordt er natuurlijk flink geruild.
Het is een vreselijk spel. Je wordt er ontzettend hebberig van. Ik zie mezelf niet als materialistisch. Ik zie mezelf niet als een echte spelletjesspeler. Ik ben helemaal niet fanatiek in sport of spel. Maar hierbij.... Dit spel is echt naar. Ik wordt er echt hebberig van. Zoveel mogelijk cadeaus willen hebben. Goed naar die cadeaus kijken en goed aan voelen, alvast raden wat het mogelijk zou kunnen zijn, wat er in zou kunnen zitten.
Zet een paar van die vrouwen bij elkaar en je begrijpt waarom de wederhelften al uit huis vluchten als ze horen dat “Sinterklaas met de meiden” dit jaar bij hun in huis wordt gevierd. We zijn ook vreselijk. Gillen en lachen. Hysterisch worden. Chagrijnig worden. Dat gebeurd ook wel eens als je net een hoop leuke cadeaus denkt te hebben verzameld en je van plek moet wisselen met iemand die niets heeft. Hoe frustrerend is dat? Of dat je op het einde maar weinig cadeaus hebt, en dan ook nog eens van die flut cadeaus. Tja, dat is het risico van het spel. Gelukkig zijn wij de minste niet en soms toch best lief voor elkaar zodat er misschien toch –met wat moeite maar uit schuldgevoel- een klein cadeautje uit de eigen gewonnen verzameling gegeven kan worden aan degene die echt pech heeft gehad.
Zo zitten we nu alweer aan het eind van oktober. Een datum is bijna geprikt. De zoektocht naar zoveel mogelijk leuke goedkope cadeaus begint...

Sites met spelregels zijn onder andere:

©Jane Onira

Geen opmerkingen:

Een reactie posten