Het is nog vroeg als ik klaarwakker in mijn bed lig. Slapen lukt niet meer. Lezen lukt niet, mijn gedachten vliegen steeds weg. Ik besluit op te staan, ondanks dat het zo vroeg is.
Ik heb geen zin om te douchen. Trek een extra warme trui aan. Doe de lelijke sloffen aan mijn voeten en slof van de slaapkamer naar de woonkamer waar ik neerplof op de bank. Ik doe een poging om tv te kijken, maar er is niets bijzonders op te zien.
Ik zucht. Wat zal ik toch eens gaan doen? Ik kan van alles doen, maar heb nergens zin in. Ik had grootse plannen vandaag. Nog zoveel te doen. Nog dingen te halen in de winkels. Maar ik heb geen zin. Het is koud buiten en hoewel het zonnetje inmiddels begint te schijnen heb ik geen zin om me op te frissen, om te kleden en naar buiten te gaan. Waarom moest ik dat allemaal vandaag doen? Het kan toch ook morgen?
En zo hou ik een lui-lekker-dag. Lekker is het eigenlijk niet, want ik ben niet echt in een opperbeste stemming. Toch maakt het me niet uit. Ik ben alleen, niemand die er last van heeft dat ik ietwat chagrijnig en stinkend op de bank lig te hangen.
Uiteindelijk trekt mijn humeur wat bij en vermaak ik mij de hele dag met films en boeken. Ik sta alleen op van de bank naar het toilet en om wat eten in de magnetron te gooien. Ideaal.
Hoewel het een nutteloze dag was, denk ik dat ik het eigenlijk vaker zou moeten doen. Hoe vaak heb ik nou een dag voor mezelf? Echt voor mezelf? Hoe vaak neem je nou een dag om werkelijk niets te doen? Het is best lekker. Voor af en toe. Gewoon een dagje niets. Heerlijk. Helaas is gister alweer voorbij.
©JaneOnira
