Schrijven

Ik hou van schrijven. Mijn spelling en taalgevoel lijkt soms nergens op, maar dat hindert (mij) niet. Ik schrijf voornamelijk voor mijzelf. Omdat het fijn is mijn eigen hersenspinsels aan papier (of aan een scherm) toe te vertrouwen. Om alles was in mijn hoofd verstopt zit te laten gaan. Mijn fantasie de vrije loop te laten. Of mijn ware ik te tonen.

Papier en scherm is veilig. Er is geen directe interactie. Er is geen direct moment van kwetsbaarheid of gekwetst worden. Er is geen ruimte voor schaamte. Het is niet nodig, want ik ben ik. En ik schrijf wat ik schrijf.

Ik zou er graag meer tijd voor nemen, maar heb op dit moment andere prioriteiten. Dat neemt niet weg dat ik, op een dag, mijn eigen boek vol heb gekalkt. Een eigen boek. Een eigen verhaal. Of meerdere verhalen. Ideeën te over. Tijd te weinig.

Het liefst schrijf ik, net als vroeger, schriften en notitieboekjes vol. Ik houd van papier. Ik houd van schriften en notitieboekjes. Soms koop ik ze met het voornemen ze te gebruiken, maar vervolgens gebruik ik ze bijna niet of nooit, begin ik aan iets om het vervolgens nooit af te maken en ligt het zwart te worden in mijn tas en te verteren achter in een kast of onderin een doos. Misschien komt het ook wel omdat niets heerlijker is dan in een nieuw schrift/notitieboekje te gaan beginnen. Alles nog onbeschreven. Het voornemen om vooral heel netjes te gaan schrijven waar na de tweede pagina al klad in komt omdat het hoofd nu eenmaal sneller gaat dan de handen.

Misschien dat ik ooit weer eens mijn cursus Nederlandse taal en spelling weer tevoorschijn haal. Of dat ik misschien wel eens een studie Nederlands ga doen. En een tweede taal leren. Zo goed zodat ik kan vertalen. Van die taal naar het Nederlands. Of zo. Dat lijkt me zo ontzettend heerlijk werk; vertalen. Het is dat ik een talenknobbel heb die nergens te vinden is, maar anders…

Maar och, wat heb ik daar nu zin in. Schrijven. Het liefst pak ik nu zo’n boekje, ga ik lekker aan tafel zitten en schrijf ik uren achtereen in dat boekje. Dat lijkt mij echt even heerlijk om te doen. Maar in plaats daarvan heb ik andere prioriteiten. En dat is prima voor nu. Mijn tijd komt nog wel.