Ik ben nu ook oke

“Op weg naar je beste zelf!”

“Alles uit je zelf halen!”

“Op weg naar een beter leven”.

We willen meer en meer en meer. Wij zijn niet snel tevreden. Het moet altijd maar meer en beter. Waarom staan we soms zo weinig stil bij het nu? Is het onze omgeving die van alles op legt? Zoals bovenstaande quotes? Wordt het van ons verwacht? Is dat het beeld dat we hebben dat we zouden moeten zijn? Door social media? Door het buurmeisje wat wel alles voor elkaar lijkt te hebben?

Perfectie is zo overrated. Wat is dat? Wanneer ben je perfect? Of niet perfect maar haal je wel alles uit je zelf? Ben je op weg naar je beste zelf? Alsof je nu niet goed genoeg bent. Of het niet oké is om je imperfecte ik te zijn. Alsof je altijd maar alles en het beste uit je zelf moet halen, terwijl wij dat nooit 24 uur per dag kunnen. Let’s be real. Wanneer ben je je beste zelf? Wat is dat voor jou? Is je beste zelf niet ook dat je je soms echt lamlendig mag voelen? Maakt dat je een minder mens? Haal je dan niet het beste uit je zelf? Maar geef je wel even toe aan het feit dat je je lamlendig voelt omdat je alleen maar aan het doorrennen bent. Dat is oké. Dat mag ook zo zijn. Niemand is perfect. Niemand kan continu presteren. Wie zegt dat hij/zij altijd op de best van zijn/haar kunnen is, bedoelt hopelijk dat die persoon ook heeft geaccepteerd dat hij/zij op dat moment iemand is die hij/zij eigenlijk niet zou willen zijn. Maar even “uit” staat in plaats van altijd maar “aan” en moeten presteren.

Natuurlijk mag je jezelf ontwikkelen. Misschien ben je niet blij met bepaalde karaktereigenschappen of bepaalde gedragingen. Hartstikke goed om daarmee aan de slag te gaan. Maar als je nog niet daar bent waar je zou willen zijn, betekent het niet dat je daardoor een minder mens bent.

We gaan soms te ver voorbij aan het nu. Het hier en nu. Aan het zijn op dit moment. Sta eens stil en kijk om je heen. Waar ben je? Wat hoor je, wat zie je, wat voel je? Proef het leven.