Ik staar voor mij uit. Als ik niet oppas, zit ik zo
knikkebollend achter de computer. Mijn ogen worden lomer en zwaarder. Ik
besluit op te staan. Even een rondje lopen. Even een beetje frisse lucht. Even
een beetje energie.
Waar komt de vermoeidheid toch vandaan? Waarom slaap ik
onrustig en licht? Ik heb nu geen stress, geen spanning, geen zorgen. Hoe komt
het dan dat ik mij zo futloos voel? Dat alles teveel is? Dat ik eigenlijk geen
stap wil verzetten?
Ik voel mij werkelijk een zoutzak. Ik sjok voort. Ik bedenk
mij hoe dat er uit zou zien. Als ik mijzelf van een afstand zou bekijken zou ik
een vermoeide uitgeputte vrouw zien. Maar ik weet niet waarom. Ik weet niet
waardoor. En het duurt al zo lang.
Het is even beter gegaan met de vermoeidheid, een paar dagen
vorige week had ik even meer energie. En nu weer zo futloos, al 3 weken lang.
Zal het misschien vermoeidheid zijn van de periode ervoor? Zal ik de
vermoeidheid eindelijk voelen nu ik wat minder druk op mezelf leg? De
vermoeidheid van al die weken en maanden ervoor. Van al die tijd dat ik van
alles moest, de lat veels te hoog legde en maar doorging? Misschien is dat het.
Misschien is dit de vermoeidheid die ik mezelf de afgelopen
maanden heb aangedaan. Het teken dat het goed is het anders te doen. De lat
lager te leggen. Meer te leven in het nu. Meer te ontspannen, meer tijd voor
mezelf. Niet nog veel meer uren stoppen in nevenzaken dan nodig is. Pas op de
plaats maken. Het leven overdenken. Andere keuzes maken, het allemaal anders
gaan doen.
Ik ben tevreden. Tevreden met hoe het nu is. Besluiten die
zijn genomen. Besluiten die ik hier en daar graag anders had gezien, maar het
is ook goed te weten waar je aan toe bent. Om verder te kunnen. Om weer te
gaan. Om rust te vinden. Omdat je dan even niet meer moet. Omdat je er dan even
klaar voor bent. Omdat ik er klaar voor ben.
Klaar voor een nieuwe periode in mijn leven.
Ik kijk om mij heen. Mensen praten, lachen, of kijken
ernstig. Ik voel de rust in mij. Ik slaak een diepe zucht en draai mij om.
Sjokkend keer ik terug naar mijn werkplek.
