vrijdag 18 november 2016

Liefde

Soms haat ik je. Echt. Waarom kan het nooit lang leuk zijn tussen ons? Ben ik het probleem? Wat is het probleem? Mijn liefde voor jou of de liefde voor mezelf?

Steeds vaker heb ik het gevoel dat ik mezelf aan het kwijt raken ben. Ik doe jou pijn. Keer op keer op keer. En elke keer weer beloof ik beterschap. En elke keer weer faal ik. Hard. 

Ik vraag mij af waar het mis is gegaan. De bewuste keuze van mijzelf om te liegen voor jou en over jou? Omdat ik mij schaam? Mij schaam omdat ik niet ben wie ik altijd dacht te zijn? 

Waar zijn de leuke tijden gebleven? Waar is de tijd dat we lachten, plezier hadden en genoten van elkaar? Waarom ben ik jou steeds pijn aan het doen? Om te voorkomen dat jij mij pijn doet? Wil ik jouw straffen voor mijn eigen gemaakte keuzes? Of wil ik liever zelf de pijn veroorzaken zodat jij het niet hoeft te doen?

De menselijke geest zit raar in elkaar. Ik zit raar in elkaar. Altijd denk ik dat het niet zo moeilijk moet zijn. Hoef te zijn. En toch doe ik het elke keer weer. Ik doe jou pijn en daarmee ook mijzelf.

Ik vind dit niet leuk. Ik vind het afschuwelijk. Tijd om het anders aan te pakken. Maar waar te beginnen? Hoe ga ik weer tevreden zijn met mezelf? Hoe ga ik weer tevreden zijn met mijn leven? Hoe ga ik eindelijk accepteren dat mijn leven niet is zoals ik het altijd heb gewild? Ik heb die keuzes zelf gemaakt. Het wordt tijd dat te accepteren.

Ik voldoe niet aan mijn eigen kleine meisjesdroom. Ik ben niet wie ik wil zijn. Ik veracht mezelf. 

Ik haat jou niet. Helemaal niet. Natuurlijk ben je af en toe verschrikkelijk irritant, ben ik het regelmatig niet met je eens en reageer je niet altijd zoals ik het had gewild. Maar ik hou van jou. Meer dan wat dan ook in de wereld. 
Het word tijd dat ik je dat laat zien en dat ik dat aan je bewijs. Ik vind het alleen nog lastig hoe. Ben bang om mezelf nog meer kwijt te raken.
Ik leef te veel vanuit angst. Het valt me nu weer op. Het wordt tijd om dat los te laten. Meer naar het hier en nu te gaan. Naar het moment.

Ik kom er wel. Heus. Waar een wil is, is een weg. En die weg wil ik nemen. Geen geslingerd en omwegen meer, maar recht op het doel af. 
Het wordt tijd dat ik ga veranderen. Het wordt tijd dat ik jou laat zien en merken  wat jij voor mij betekend. Het wordt tijd om het weer leuk te hebben samen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten