zondag 13 november 2016

Eerlijkheid

In alle eerlijkheid: ben jij altijd eerlijk tegen jezelf?

Ik niet. Ik verdraai soms mijn eigen gedachten en mijn eigen woorden. Waarom? Om het minder pijnlijk te maken denk ik. Om minder het gevoel van falen te hebben. Om minder schaamte te voelen. Denk ik. Ik weet het niet precies.

Soms beloof ik iets aan mijzelf en dan ‘vergeet’ ik dat weer. Stop het weg, in een hoekje, ergens achterin mijn geest. Als iemand mij dan confronteert vind ik wel een reden waarom ik mijn eigen belofte niet ben nagekomen. Niet bewust, dat gaat vol op automatisme. Ik geloof het namelijk zelf ook nog. Ik geloof mijn eigen verhaal. Ik geloof mijn eigen motivatie. Maar is het de waarheid? Of zijn het gewoon excuses om de eigen gemaakte belofte aan mijzelf niet na te komen?

Het is ingewikkeld. Want hoe kan ik iets beloven en het vervolgens vergeten? Er niet bewust van zijn totdat escalatie plaatsvindt. Hoe kan dat? Hoe kan ik in die tussenliggende periode alsof doen? Alsof het er niet is en niet bestaat? Is dat omdat ik te lang iets verborgen houd voor een aantal mensen die mij dierbaar zijn? Dat ik toen ergens in dat proces, mezelf heb geschaamd en in smoezen ben gaan leven? Is het zodanig erg geworden dat ik daarom er maar omheen blijf praten? Ik het daarom zo makkelijk weg stop? Ik daarom doe alsof het niet bestaat? Is dat het? Is het de schaamte die mij parten speelt? Is dit een tweede natuur van mij geworden?

Ik ben niet altijd eerlijk tegenover mezelf omdat ik niet altijd eerlijk ben tegenover anderen. Ik houd iets verborgen. Maakt mij dat een minder mens? Maakt mij dat afschuwelijk? Dat ik mensen niet in vertrouwen durf te nemen? Dat de schaamte en de angst van oordelen te groot is? Dat ik mijzelf heb verloochend? Dat ik smoezen en excuses heb bedacht om te kunnen leven met mijzelf?

Ik ben bang dat dit de redenen zijn waarom het zo makkelijk is. Zo makkelijk om alles wat ik heb beloofd een dag later alweer te vergeten. Het is niet oké. Het is niet goed. Ik word er niet gelukkig van, dus ik moet veranderen, ik wil veranderen. En hoe verander je? Door te doen. Door simpelweg te doen. Te doen wat je zegt en beloofd. Door bij mezelf te blijven en na te gaan wat ik echt voel of denk. Niet wat ik denk dat anderen zouden kunnen denken of vinden. No more. Het is makkelijk gezegd, maar in de praktijk doen is lastig. Terugvallen in gewoontes is eenvoudig, daar hoef je niet zoveel je best voor te doen. Een automatisme.

Hoe wordt je volledig bewust van jezelf? Hoe leef je in het nu? Hoe leef in jezelf en met jezelf? Hoe accepteer je jezelf?


Geen opmerkingen:

Een reactie posten