zondag 16 oktober 2016

Zonnig

Ik zie het al door de verduisterde gordijnen heen, de zon lijkt te schijnen. Ik doe de gordijnen open en laat de zonnestralen mijn zicht verblinden. Even adem ik diep in en uit. Het is net alsof ik de warmte van de zon voel, al sta ik achter glas.

De zon heeft iets magisch. Als het schijnt lijkt de wereld meteen iets vriendelijker. Gelukkiger. Vrediger. Of ligt dat puur aan mezelf, en voel ik meer de rust in mijzelf? Ik kijk naar buiten en zie de toppen van de bomen dansen op de wind. Ik zie de vogels met elkaar spelen. Ik hoor kinderen lachen. Ik voel zelf even geen zorgen.


De zon verwarmt mij. Alsof de stralen zeggen dat alles goed is. Dat het goed is zoals het is. Dat ik goed ben zoals ik ben. Dat het allemaal oké is. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten