Wij zijn bij vrienden. Het gesprek gaat over serieuze
onderwerpen. Ik kijk naar je terwijl je praat en ineens slaat het in. Man, wat
houd ik toch veel van jou.
Soms zijn er van die onverwachte momenten. Onverwachte momenten
dat je hart overstroomt met liefde. Liefde voor een ander, liefde voor jezelf,
of liefde voor je omgeving. Dat is mooi, is het niet? Tegelijkertijd is er een
gevoel van berusting, zo is het nu. Hier en nu, en ik ben hier met al de liefde
in mij. Een vredig moment. Zo’n moment is niet op te roepen, het gebeurt
gewoon. Zomaar, onverwachts. Je denkt er niet eens aan, je voelt ineens. Ineens
is het daar. De liefde die je overstroomt. Die je hele wezen vult. Een prachtig,
vredig moment. Die bruut verstoord wordt door een “gaat het”?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten