Dagen gaan voorbij. Ene moment vervangen door een ander. Het
andere moment alweer weggestopt voor een ander. Er kan veel gebeuren in een
paar dagen tijd. Heel veel.
Dat dan het leven weer even anders is. Bam, voeten op de
grond. Terug in realiteit. Maar ik wil niet in realiteit. Ik wil in mijn eigen
veilige wereldje. Daar waar alles mooier is dan de werkelijkheid. Want de
werkelijkheid is even niet zo mooi.
En toch ben ik daar. In de realiteit. In het zijn. In hoe
het daadwerkelijk is. En ja, dat is zwaar en moeilijk. Maar het overheerst
niet. Gek genoeg, het overheerst niet. Zinnen ook op andere dingen, want de
wereld gaat door. Het gaat door alsof het allemaal niet gebeurd is. Op een vlak
staat alles stil, op het andere vlak gaat alles door en door en door.
Maf om te merken. Daar waar ik stil wil staan ga ik door. Een
gevaar ook, want als ik te veel door ga sta ik niet meer stil. Als ik niet meer
stil sta weet ik niet meer. Hoe het was en wat ik niet meer wil. Dingen moeten
veranderen. En verandering komt door stil te staan. Door anders te doen en
anders te zijn. En daar gaan we heen. Denk ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten