Ik hou van notitieboekjes. Altijd als ik in een winkel loop
waar ze mogelijk notitieboekjes verkopen, ga ik er bewust naar zoeken. (En dan
hevig teleurgesteld zijn wanneer die winkel het toch niet blijkt te hebben.) Ik
moet ze dan even vasthouden, openslaan en bladeren. Ik word hebberig, wil het
boekje kopen. Negen van de tien keer doe ik dat niet, ik kan mezelf dan beheersen.
Ik weet dat als ik het koop het of lang ongebruikt in de kast blijft liggen, of
er 3 blaadjes in geschreven worden en ik dan weer stop. Tel daarbij op dat ik
nog heel wat boekjes heb liggen en dat het dus een onnodige uitgave is. En nu
zit ik thuis te bedenken hoe graag ik toch een mooi, nieuw notitieboekje zou
willen hebben. Waar ik uiteraard dan heel netjes in ga schrijven (dat lukt
meestal ook de 1e 3 regels waarna ik het goed voornemen ‘vergeet’ en
er lelijk op los pen) en leuke dingen in ga schrijven. Verhaaltjes, blog ideeën,
ander soortige gedachten of dingen die ik wil onthouden. En dat doe ik ook, de
eerste dag, misschien twee dagen. Maar dan komt de klad erin, en vind ik 2
maanden later het boekje ergens onderin mijn tas, ondertussen met verkreukeld
papier en donkere vegen. Of weggestopt in een kastje of in een doos. Waardeloos
dus.
Ik hou van lijstjes. Ik zweer bij mijn ‘things to do’
schriftje. En daarbij strepen / krullen als ik iets gedaan heb wat ik van
mezelf moest doen. Heerlijk is dat. Eens in de zoveel tijd word ik bevangen
door orde en ga ik mijn to do lijst herzien. Schrappen, herschrijven, andere
prioriteiten. Heerlijk voelt dat, alsof ik in mijn hoofd en mijn leven weer
even opruim. Alles bevangen in de te doen dingen.
Nu wil ik een agenda. Een nieuwe agenda. Waar ik uiteraard
ook netjes in ga schrijven en het ga gebruiken voor de to-do dingen en de
opdrachten die ik voor mijn studie wil doen. Daarnaast natuurlijk werk- en
andere nevenzaken. Heerlijk lijkt me om dat weer op papier te doen.
Het afgelopen jaar heb ik mijn agenda bijgehouden op mijn
telefoon. Hoewel dat op zich prima werkt, verlang ik nu toch naar een papieren
agenda. Een agenda op papier geeft mij toch meer overzicht, kan ik makkelijker
in strepen en makkelijk dingen inzetten of doorkrassen. Ik kijk er nu al naar
uit om de agenda te vullen.
Ik hou van orde. Ik heb het nodig om het leven beheersbaar
te houden, om mezelf beheersbaar te houden en niet ondergesneeuwd te raken in
alles wat ik zou kunnen of willen doen. Waarbij ik wel moet letten dat ik niet
teveel van mezelf eis, en niet alles tot de nok vol plan, en ook ruimte
overlaat voor spontaniteit of als dingen toch anders lopen dan gepland. Maar ik
verheug mij op morgen. Want morgen ga ik een agenda kopen. Jeej.