De onrust jaagt in mij voort. Het duwt. Het prikt. Het jaagt.
En jaagt. Alle kanten op.
Ik weet niet wat ik er aan kan doen. Niets helpt. Bezig
zijn. Niets doen. Alles doen. Slapen. Het houdt niet op. Het blijft jagen en
jagen.
Het irriteert mij. Mateloos. Waarom blijft deze onrust in
mij? Hoe krijg ik het weg?
Het jaagt en het irriteert. Het maakt mij onrustig en
ongemakkelijk. Ik voel mij zenuwachtig, continu.
Ik verzet mij ertegen. Ik geef er aan toe. Het maakt niet
uit. Niets helpt. Het verdwijnt niet.
Dagen weggeweest. Vandaag weer in alle hevigheid aanwezig.
Die onrust in mij. Die jaagt en jaagt. Mij opeet, mij verscheurt van binnen. De
onrust die ik niet kwijt kan. De onrust die ik niet beheersen kan.
Het jaagt en jaagt en gaat niet weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten