En daar zit je dan. Naar een leeg scherm te
turen. Handen die op het toetsenbord rusten. Handen die van alles zouden moeten
doen, maar dienst weigeren. Je hoofd tolt en tolt. Het gaat maar door. Geen rust.
Zoeken, malen, maar je vind het niet.
Dus zit je daar. Te turen. En te denken dat je
nog zoveel moet doen. Dat er nog zoveel op je ligt te wachten. En tegelijkertijd
verwonder jezelf; waar ben je eigenlijk mee bezig? Wat wil je eigenlijk, wat is
nu belangrijk? Waar is het leven gebleven? Waarom alles moeten? Wat wil je nu?
Zoveel gedachten. Zoveel onzekerheden. Zoveel moeilijkheden.
Je wil zoveel maar tegelijkertijd weet je ook niet wat je wilt. Je droomt en
droomt. Maar wat is realiteit? En wat is realiteit te maken?
Dus staar je maar naar dat lege scherm. Je zit
in je stoel. Niets gebeurd. Je wil maar tegelijkertijd ook niet. En dan maak je
een keuze. Toch even niet vandaag. Je staat op en loopt weg.
Maar de keuze komt terug, steeds weer. En je
kan niet blijven opstaan en weglopen. Keuzes moeten onderzocht worden. Geanalyseerd,
afgewogen. Positieve punten, negatieve punten. Met niets doen schiet je niets
op.
De motivatie is weg. Energie is ver te zoeken.
En dus staar je alweer dagenlang naar datzelfde lege scherm. Je weet dat je
iets moet doen, maar hoe weet je wat je moet doen?
Dus daar zit je dan. Daar zit ik dan. Wat zal
ik doen?
©2014, JaneOnira
Geen opmerkingen:
Een reactie posten