Als ik het toch eens voor het zeggen had

Dan veranderde ik eigenhandig de wereld. Dan is er vrede op aard.

Ach, wat een mooie gedachte. Maar ook een gedachte die nooit waarheid zou worden. Ik heb tot slot enkel invloed op mijn eigen leven – niet die van anderen. Ik kan hoogstens anderen bewegen of aan het denken zetten, maar ik kan ze nergens toe verplichten iets te doen.

Soms vraag ik me af waarom ik zo lui ben. Dan heb ik zoveel te doen. Begin ik ergens aan met zoveel enthousiasme, maar op een gegeven moment overvalt de vermoeidheid en kom ik tot weinig. Zonde van mijn tijd. Hoewel die vermoeidheid waarschijnlijk ook ergens vandaan komt en het ook goed is naar je lichaam te luisteren. Maar als ik het toch voor het zeggen had dan heb ik alle energie die nodig is. En ben ik in vakanties lui. En slaap ik ’s nachts altijd goed.

Als ik het toch voor het zeggen had dan volgde men mijn ideeën. Dan veranderde ik de wereld misschien wel een klein beetje voor de mensen met wie ik zo begaan ben.

Als ik het voor het zeggen had dan werkte ik lekker vanuit huis, huismus als ik ben. Deed ik ontzettend leuk werk waar ik veel energie uit haal, maar ook veel energie in kan stoppen. Dan verdien ik genoeg om een leuk huis en gezin te onderhouden, twee keer per jaar op vakantie te gaan en mooie kleding te kopen.

Als ik het voor het zeggen had dan wil ik nog meer dan al het bovenstaande gelukkig zijn. Ellende in de wereld neem je niet weg. Je naasten hou je niet voor eeuwig bij je. Maar de momenten van geluk die zouden er zijn. En ik zou ze voelen en proeven, elke dag weer. Ik zou me bewust zijn van mijn eigen geluk. Want soms leef je teveel naar je eigen leven zonder stil te staan bij het geluk dat je hebt.

©2013, JaneOnira