zondag 17 maart 2013

Een heerlijk moment


“Ik ben thuis!” roep ik terwijl ik de deur achter mij sluit. Een stilte volgt. Ik weet zeker dat hij thuis is, jas en schoenen liggen nog in de hal. Ik doe mijn eigen jas uit en zet de tas neer. Ik gooi mijn schoenen in de hoek, en schuif mijn voeten in de heerlijke zachte sloffen. Altijd fijn om weer thuis te zijn.
Ik loop naar de keuken en zet het water op. Een kop thee lust ik wel, en hij vast ook gok ik. Ik snijd twee dikke plakken van de cake die ik gisteravond heb gebakken. Eentje peuzel ik op; hmm lekker. Ik ben trots op mijn eigen bakkunst. De ander doe ik op een schoteltje. Uit de theedoos haal ik de rooibos thee en pak twee koppen uit de kast. Die nieuwe dubbelwandige theeglazen; zien er leuk uit en drinken heerlijk.
Ondertussen is het water gekookt en schenk ik de theeglazen vol. Ik pak het kleine dienblad uit de kast en zet de theeglazen en het schoteltje erop. Doelbewust loop ik naar boven, de hal door, en doe de deur van de kamer rechts zachtjes open. Ik kijk naar binnen en mijn hart maakt een sprongetje. Daar zit hij dan. Mijn man in die heerlijke donkere luie stoel. Verdiept in een boek. Van deze afstand kan ik niet zien welke maar ik gok op Dante. Of Wilde. Ik blijf even kijken, hij gaat er zo in op dat hij het niet merkt.
Ik klop zachtjes op de deur voor ik echt naar binnen loop. Hij kijkt op en een glimlach verschijnt om zijn mond. “He, wat ben je vroeg thuis.” Ik knik, zet het dienblad op de houten salontafel en loop naar hem toe. Hij legt het boek aan de kant en ik ga op zijn schoot zitten en geef hem een kus. Hij houdt me vast en ik leg mijn hoofd in zijn hals.
Zo zitten we een tijdje in stilte. Elk met onze eigen gedachten. “De thee wordt koud”, zegt hij. ‘Hmm hmm’, zeg ik en haal mijn hoofd van zijn schouder en kijk hem diep in de ogen aan. ‘Ik hou van jou’. “Ik ook, ik hou ook van mij”. Ik lach. ‘Ik meen het’. “Ik ook”. ‘Gemenerik.’ “Hoezo?”  ‘Stommerd.’ “Ik ook van jou schat, ik ook van jou.”
©JaneOnira

3 opmerkingen: