zaterdag 21 juli 2012

Waarom vrouwen altijd over alles moeten praten


Vraag je jezelf dat nooit af? Waarom moet altijd overal over gepraat worden? Waarom vinden wij vrouwen het zo belangrijk om te praten? Wat is dat toch?
In onze relatie willen we dat. Manlief moet zich openstellen. Je moet ergens je verhaal kwijt kunnen, en bij de ideale partner kan je dat. Die luistert naar je. Of... nou ja, die geeft je het gevoel dat hij daadwerkelijk luistert. Ook al weet je stiekem best wel dat hij je niet echt hoort, je negeert het maar (meestal, behalve als het van levensbelang is) want je moet je verhaal kwijt. Je moet praten. En natuurlijk wil je dat de ander dat ook met jou doet. Dat hij met alles bij je terecht kan en zijn hele ziel en zaligheid bij je blootlegt. Maar lieve vrouwen, ik zal je vertellen; dat gebeurd niet. Op ongetwijfeld een enkele uitzondering na. Mannen praten niet. Of ze praten juist heel veel, maar niet over wat hen nou eigenlijk allemaal bezighoudt daar diep van binnen. En dat willen wij vrouwen wel maar al te graag weten. Waarom? Omdat we van die nieuwsgierige wezens zijn? Omdat we denken dat hij toch ook ergens zijn verhaal kwijt moet, want ja ‘dat is goed voor je’? Omdat het goed is voor je relatie om elkaar volledig open te stellen? Of is het omdat wij dan het gevoel hebben dat we gewaardeerd worden als manlief alles aan je verteld? Is het een stuk bevestiging dat iemand echt om je geeft? Iedereen wil dat de ander bij jou je hart uit kan storten, maar kan hij dat ook? Geef je hem ook daadwerkelijk de ruimte ervoor? En wilt hij überhaupt wel praten?
Werk. Op werk moet ook overal over gepraat worden. Werk samen met een team van vrouwen en er wordt alleen maar geëvalueerd en overlegd. Om moe van te worden. (En precies de reden waarom een team beter is als er een man bij is). Maar ja het moet nu eenmaal, want ‘we moeten overal over kunnen praten’. En dan zijn er ook nog die vreselijke pauzes die je moet zien te vullen met ja... gepraat. Niet over werk, nee want het is pauze. Nee, we proberen over elkaars leven van alles te weten te komen. Want dat vinden we leuk en boeiend ofzo. Wat mij betreft is mijn werk mijn werk en thuis mijn huis, en dus gescheiden van elkaar. Maar nee, vrouwen moeten weten wat je het weekend allemaal wel niet gedaan hebt, hoe dit of dat was, wat je in de vakantie gaat doen en bladiebladiebla.
Vriendinnen. Die zijn het allerergst. Want als je ergens mee zit, waar kan je dan altijd terecht...? Precies, bij je vriendinnen. Meerdere oren horen erg graag al je relatieproblemen aan. We smullen van de liefdesperikelen van een ander. Omdat je eigen leven zo saai is, of omdat je man precies hetzelfde is als de hare en je dus bevestigd wordt dat echt ‘alle mannen’ zo zijn.
Heeft iemand problemen, dan moet daar over gepraat worden. Ook al wilt iemand dat liever niet, bijvoorbeeld omdat ze graag bij haar vriendinnen bezig wilt zijn met leuke andere dingen in plaats van haar eigen sores, moet toch altijd iemand het ter sprake brengen. Want ja, ‘het er niet over hebben’ is ook zo raar. Dus dan moet er maar weer verplicht over gepraat worden, want als je zegt dat je het er niet over wilt hebben dan is dat toch wel een beetje raar. Misschien komt er in eerste instantie een ‘oké’. Maar wij vrouwen zouden geen vrouwen zijn als we er dan toch later niet even op terugkomen, want ja, het zit toch niet helemaal lekker, moet er toch naar vragen... En ‘je weet mij te vinden hè als je wilt praten....’
Zucht.
©JaneOnira

3 opmerkingen:

  1. Beter dan die mannen die alles zo opkroppen ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. haha ja dit is weer zo'n herkenbaar stukje. In de pauze is het overigens mijn eigen tijd. Dus ik neem (bijna) altijd mijn reader ter hand en ga lekker een half uur lezen met het gebabbel van mijn collega (vrouwen) op de achtergrond haha

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hihi, en jij schrijft lekker alles van je af, in plaats van een hele vriendinnenavond om te praten waarbij je toch maar een zak m&m's leegeet... ;-)

    BeantwoordenVerwijderen