Ze zit daar. Voor het raam. Helemaal alleen.
Saai voor zich uit aan het turen. Ik vraag mij af waar ze aan denkt. Wat haar
gedachten zijn. Of ze überhaupt wel denkt. Of dat ze gewoon even geniet van de
stilte. Van de rust. Van het even niets.
Met een schrik lijkt ze haar hoofd te draaien
naar iets wat achter haar gebeurd. Moeizaam staat ze op en loopt weg van het
raam. Ik kan het niet meer zien. Wat zal er zijn? Was de telefoon gegaan? Had
ze misschien bezoek gekregen? Ik blijf naar het raam kijken, maar ze verschijnt
niet weer.
Ergens zou ik daar best eens een kijkje willen
nemen. In dat huis. In dat huis waar de gordijnen veelal dicht zitten. In dat
huis, zo afgelegen, zo verstopt. Af en toe zie ik de vrouw, daar voor het raam,
stilletjes naar buiten kijkend. Meer niet.
Hoe zou het er van binnen uitzien? Vol
tierelantijntjes? Met lelijke vloerbedekking, met een afschuwelijk kleed
daarbovenop? Met behang dat van de muren schilfert? Met meubels van antiek?
Grote, robuuste meubels in donkere kleuren? Het is altijd donker daar, alsof
het huis geheimen heeft wat het nooit zal prijsgeven.
Het blijft een raadsel. Een raadsel wat ik
eens opgelost wil zien. Maar waar begin je? Het telefoonboek. Helaas, daar
staat ze niet in. Een naambordje lijkt de woning niet te bevatten, daar had ik
al vluchtig naar gekeken. Nou ja denk ik, het zal wel.
En zo verstrijken er weer dagen dat ik niet
aan het huis of de bewoonster denk. Tot nu. Mijn blik wordt getrokken door
iets, ik weet niet eens wat, maar ik moét naar het huis kijken. Ik tuur, maar
ik zie niets. Het was waarschijnlijk niks denk ik en begin al mijn hoofd om te
draaien. Daar! Plots wordt wederom mijn blik getrokken naar het huis. Wat is
dat toch? Ik kijk goed. Ik kijk beter. En daar zie ik het weer. Het is een
hand. Een hand dat net boven het raam uitsteekt en naar mij zwaait. Och
hemeltjelief denk ik, zal de vrouw gevallen zijn?
Ik loop naar het huis toe. Ik probeer door het
raam te kijken maar de zon maakt het onmogelijk om ook maar iets te zien. Ik
loop om het huis heen, op zoek naar de ingang. Hoe dichter ik de deur zou
moeten naderen, hoe begroeider wordt het. Planten. Boompjes. Allemaal dicht op
elkaar. Alsof niemand hier gewenst is. Ik ril van de gedachte, doe toch niet zo
belachelijk zeg ik tegen mezelf.
Eindelijk vind ik dan de deur. Hij staat al op
een kier open. Ik klop. ‘Hallo?’ Ik duw de deur verder open. ‘Mevrouw? Hallo?’
De deur kraakt. Huiverig blijf ik stilstaan, luisterend of ik iets hoor. Een
vreemde walm komt me vanuit de deuropening tegemoet. Even aarzel ik; kan ik
niet beter de politie bellen? ‘Hallo?’ roep ik weer. Ik kijk om mij heen.
Niemand te zien. Ik haal een diepe teug adem en zet een stap over de drempel.
‘Hallo! Mevrouw? Alles goed met u...? Hallo...?’
Ik sta inmiddels middenin de gang. Het duurt
even voordat mijn ogen aan het duister gewend zijn. Met moeite kan ik 3 deuren
onderscheiden. Gezien de locatie denk ik dat ik de rechter deur moet hebben om
naar het bewuste raam te gaan. Nogmaals roep ik ‘Hallo!’ maar ik hoor niets.
Het is helemaal stil. Bah, denk ik bij mijzelf. Dit huis geeft me de kriebels.
Maar die vrouw heeft hulp nodig dus ik open de rechter deur. Aarzelend schuifel
ik voorzichtig door de deuropening, ook deze ruimte is zo donker dat ik
moeilijk iets kan zien. De vloer voelt plakkerig en het kraakt. ‘Hallo?
Mevrouw? Bent u hier?’
Dan hoor ik een piepend geluid achter mij en
met een ruk draai ik mij om. In het duister meen ik de vrouw te kunnen
onderscheiden. ‘Ach mevrouw, alles goed met u? Ik zag u zwaaien en ik dacht
misschien bent u gevallen dus kwam ik maar even kijken en..... Mevr..AU!’ En
het wordt ineens zwarter dan zwart.
©JaneOnira
Spannend!!!!
BeantwoordenVerwijderenGa je verder schrijven? of moeten we het hier mee doen?
Ha! Prachtstuk. Heerlijk! Ik als lezer kan er helemaal in meegaan, omdat je de gedachten zo goed beschrijft. Zal ik de politie bellen? Dat zou ik ook denken. Maar ach, zo'n vrouwtje joh, en een beetje nieuwsgierig ben ik wel... Dus ja, ik liep helemaal mee met de hoofdpersoon het verhaal door, recht op haar ondergang af. :D
BeantwoordenVerwijderen