vrijdag 22 juni 2012

Leven in mijn droom


Mijn hart klopt. Klopt sneller als ik aan jou denk. Als ik denk aan hoe je eruit ziet, hoe je ruikt, hoe je voelt, hoe je proeft, hoe je klinkt... Als ik je stem hoor, smelt ik. Als ik je foto zie, wordt ik warm van binnen. Als ik je letters lees verlang ik naar jou. Naar jou, en alleen maar naar jou alleen.
Ik wil bij je zijn. Ieder uur van de dag. Iedere minuut. Iedere seconde. Mijn hart verscheurd bij de enkele gedachte dat je iets zou kunnen overkomen. Dat ik je kwijt zou raken. Ik heb je zo lief.
Je bent er ook. Voor mij. De enige tegen wie ik alles kan zeggen. De enige die mij kent zoals niemand anders mij kent. In en in, door en door. Ik voel me zweven met jou, dankzij jou.
In mijn gedachten en dromen zie ik je steeds weer en weer. Ik zie ons samen. Ik zie de uitjes die we hadden. Ik zie de uitjes die nog komen gaan. Ik zie ons samen staan, hand in hand.
Als ik alleen in bed lig, draai ik mijn hoofd weleens om omdat ik denk dat jij daar ligt. Ik schuif dichter naar de plek waar jij altijd ligt. Ik wil mijn billen tegen jou buik aanduwen. Jouw warmte voelen. Ik zoek met mijn voeten je benen zodat ik ze daar tegen aan kan leggen. Ik zoek jou.
Als ik alleen in de auto zit, steek ik mijn hand uit. Ik leg mijn hand op de bijrijders stoel, en bedenk dat ik jouw been is wat ik voel en niet simpelweg de bekleding van de stoel. Nee jij zit naast me. Je praat en lacht.
Als ik alleen in de rij voor de kassa sta bedenk ik mij dat jij ongeduldig naast me staat. Dat jij in de taal die ik niet spreek commentaar levert op andere mensen. Hoewel ik het niet versta, weet ik precies wat je bedoeld.
Als ik alleen sta te koken, denk ik dat ik voor jou kook. Een beetje extra peper en knoflook erdoor. Net alsof jij elk moment thuis kan komen en we samen kunnen eten.
Als ik slaap droom ik over jou. Dan heb ik verlangende, warme dromen, over jij en ik samen.
Als ik werk, denk ik eraan dat ik straks naar huis mag en jij dan thuis zal zijn. Dat ik je kan begroeten met een omhelzing en een warme kus. Dat je al hebt gekookt, en ik heerlijk onderuit kan zitten. Dat we de after-dinner-hug weer uitvoeren en samen op de ondertussen flink ingezakte bank gaan liggen series kijken. Jij die dan de frikadellen of kipnuggets frituurt.
Als de zon schijnt denk ik aan vakantie. Aan samen erop uit gaan. Op een terrasje zitten. Lachen en genieten. En als het regent denk ik aan een stom spel doen, waar jij natuurlijk wint.
Ik denk, en denk zoveel. Ik denk teveel. Verlangen blijft. Ook al weet ik dat je er niet bent, soms is het fijn om te doen alsof het wel zo is. Om wel te doen alsof je er bent of straks zal zijn. Om te leven in die waan, in die illusie. Om weg te dromen en je even blij en gelukkig te voelen. De realiteit is dan even ver weg. Heel ver weg.
Ik leef in mijn droom.
©JaneOnira

2 opmerkingen:

  1. Ik ken dat gevoel, dat je zo erg naar iets verlangt, zo erg over iets droomt dat het bijna echt lijkt.

    BeantwoordenVerwijderen