Wat zal de toekomst ons brengen? De meeste
mensen zullen zichzelf dat toch regelmatig afvragen. Hoe ziet onze toekomst
eruit? Hoe zal ik ervoor staan over 5, 10, 20 jaar? Hoe zal het leven dan zijn?
Vliegen we dan rond in onze auto’s? Wat voor werk zullen we doen? Hoe ziet ons
gezin er dan uit? Ben je dan nog gezond? Ben je nog gelukkig? Geniet je van het
leven dan?
Ik vraag het mij soms ook af. Hoe zal de
toekomst zijn? Stiekem ben ik er best een beetje bang voor. Stiekem maak ik mij
ook best zorgen dankzij al die bezuinigingsverhalen. Dan hoop ik maar dat ik
gezond blijf. Dat ik werk blijf houden. Dat we nog in vrede in dit land kunnen
leven. Maar ook dat er nog een soort van sociaal stelsel blijft bestaan.
De AWBZ-zorg wordt vreselijk onder de loep
genomen. Het wordt ingeperkt. Mogelijkheden worden beperkter. Eigen bijdragen
worden hoger. We moeten langer doorwerken straks, we krijgen daarna minder of
misschien geen pensioen. Huizen blijven onbetaalbaar. Net als de benzine. Land wordt
verwoest. Alles wordt duurder. En duurder. En duurder. Zo lijkt het nu
tenminste, maar misschien, heel misschien, moeten we nu even op de blaren
zitten om vervolgens er weer beter voor te komen staan? Wie weet. Dat in het
gunstigste geval.
Soms maak ik mij bang. Dan denk ik; met alle
prijsstijgingen; zou ik nog in mijn huisje kunnen blijven wonen? Zou ik nog
genoeg verdienen om ook mijn autootje te kunnen behouden? Zou ik genoeg blijven
verdienen om een flinke spaarpot op te bouwen? Dat spaargeld lijken we hard
nodig te hebben. Straks geen pensioen meer. Straks geen sociale zekerheid meer.
Nog meer geld moeten betalen als je ziek wordt of bent. Nog meer geld betalen
als je hulpbehoevend gaat worden. De zorg voor mijn ouders, die straks zeker
weten komen gaat aangezien zij geen bakken met geld hebben om straks alles te
kunnen blijven betalen of zorg in te kopen.
Dat maakt me soms wel bang. ‘Je moet leven in
het hier en nu’. En ergens is dat ook zo. Ik heb genoeg narigheid gezien om mij
te realiseren dat je nu moet leven. Nu moet genieten van wat je hebt. Maar je
bent ook steeds meer gedwongen na te blijven denken over de toekomst. Als ik
kinderen mag krijgen, bestaat de studiefinanciering misschien niet meer. En als
ik dan toch graag wil dat ze gaan studeren, mag ik dat zelf gaan betalen. Maar waarvan?
Natuurlijk is het nog niet zover, natuurlijk maak ik mij nu zorgen om iets wat
misschien niet komen gaat. Maar ik hou van zekerheid. Ik ben voor sociale
zekerheid. Ik ben tegen Amerikaanse praktijken waar goede zorg alleen weggelegd
is voor de rijken, of waar leerlingen ergens in moeten uitblinken om een
studiebeurs te krijgen zodat ze kunnen studeren. Nee, liever niet.
En wie weet. Wie weet loopt het allemaal
anders. Wie weet herstelt de economie zich op wonderbaarlijke wijze. Wie weet
gaat de tendens weer anders worden. Wie weet. Wie weet.
We gaan het meemaken.
©JaneOnira
Ach, wie bang is krijgt ook slaag... Wel herkenbaar verwoord!
BeantwoordenVerwijderenTja... Zodra je geboren wordt ben je maar van één ding zeker en dat is dat je ooit weer dood gaat. Of eigenlijk ben je van twee dingen zeker, je moet ook belasting betalen...
BeantwoordenVerwijderenVerder?? We zien wel wat de toekomst voor ons in gedachten heeft.