Een seconde en het leven is veranderd. Een
telefoontje en het leven is niet meer zoals voorheen. Verwarring. Hoe kan het
toch?
Achteraf gezien had je allang door dat er wat
gaande was. Diep van binnen wist je dat dit zou gebeuren. En je hebt er niks
aan gedaan om dat te voorkomen. Helemaal niets. Dat schuldgevoel. Dat ellendige
rotgevoel, dat je het in eigen hand had kunnen houden en dat je meer had kunnen
doen, is vreselijk. Nooit kan je het uit je hoofd zetten. Nooit zonder het ‘wat
als’. Wat als...? Tja, dan zat ik hier niet.
Omgaan met dat schuldgevoel is ontzettend
moeilijk. Je had zoveel kunnen doen, maar hebt het nagelaten. Alles wat er is
gebeurd, is je eigen schuld. Je verdiende loon wellicht. Maar wat nu als je het
zo vreselijk graag wil goedmaken? Als je de hele wereld wilt laten zien dat het
nu beter kan? Dat het nu beter zal gaan? Dat deze fouten niet meer gemaakt
worden? Wie is er dan die naar luistert? Is er een God die het horen zal? Is er
iemand die mij het juiste pad op sturen zal? Is er iemand die mijn dromen laat
uitkomen? Mijn wens in vervulling doet laten gaan?
Het verlangen naar een leven. Onbezorgd en
vrij. Gezond en gelukkig. Bestaat dat eigenlijk wel? Alles wat je meemaakt,
maakt tot wie je bent. De goed dingen, maar juist ook misschien de slechte
dingen. En wat zou ik toch graag aan iedereen willen laten zien dat ik geleerd
heb. Dat ik niet meer ben wie ik was. Maar wie gelooft mij? Wie gelooft er echt
in mij? Wie geeft mij die kans? En wanneer zal ik die kans krijgen? Hoe lang
boeten voor je zondes? Wanneer is er daadwerkelijk de vergeving? En hoe ziet
dat eruit?
Ik hoop zo op een kans. Een kans om het goed
te doen. Niet over een paar jaar, nee, morgen al. Vandaag al. Nu!
Maar zo is het niet. Omdat je sommige dingen
niet zelf in de hand hebt. Soms is willen niet genoeg. Soms is vechten niet
genoeg. Omdat er anderen zijn die er hard tegenin vechten. Een botsing is dan
onvermijdelijk. Maar waar die toe leiden zal? Ik kan alleen maar hopen dat de
schade beperkt zal blijven.
©Jane Onira
Een seconde en het leven is veranderd ... als je dat maar weet !
BeantwoordenVerwijderen