Omdat het leven zoveel te bieden heeft

15 jaar is ze. Zo jong en oud tegelijk. Tegenslag na tegenslag. Opkrabbelen en weer terugvallen. Wat een ernstige ziekte met een puber kan doen.

“Ik ga ervan uit dat ik beter wordt. Omdat ik geloof dat mijn geest invloed kan hebben op mijn lichaam. Daarom moet ik positief blijven.”

Ze is ziek. Nu al een half jaar. Heel gek eigenlijk, want ze was nooit echt ziek geweest. En zelfs toen ze de diagnose kreeg, voelde ze zich niet ziek. Ja ze was erg moe steeds, en daarom naar de huisarts gegaan die bloed liet prikken, maar verder had ze nergens last van. Toch wees het bloed en beenmerg anders uit. Ze had een vorm van leukemie.

De behandeling begon. Ineens werd ze echt ziek. Spugen. Diarree. Complicaties. Haar lever kon de agressieve medicijnen niet aan. Andere medicijnen werden gezocht en gevonden. En vlak voordat ze naar huis mocht, werd er weer even bloed geprikt. En ja hoor, ze was nog zieker dan ze was. Een schimmel stak de kop op. Iets wat misschien altijd al in haar lichaam zat, zonder dat ze er last van had, maar zodra haar afweer lager werd het de overhand nam. Ze werd weer zieker. Had moeite met ademhalen. Het kostte haar veel kracht en energie, al merkte ze daar zelf niet veel van. Zegt ze. De medicijnen moeten het werk gaan doen. Afwachten.

“Ik hoop dat ik beter ga worden. Ik weet wel dat mijn kansen steeds kleiner worden. Maar er is nog zoveel wat ik wil doen. Het is gek hoeveel je dingen gaat waarderen als je ziek wordt. Vroeger, als ik geen zin had om naar school te gaan, hoopte ik dat ik ziek was zodat ik niet hoefde te gaan. Nou, dat zal ik nu echt nooit meer denken. Net als van die mensen die klagen dat ze het moeilijk hebben en dat ze zo zielig zijn. Ha, dan zal ik ze eens wat uitleggen!”

Zo dapper. Zo sterk. Zichzelf groot houden, terwijl er vanbinnen een klein, angstig meisje schuilt. Want ondanks al haar positiviteit, moed en kracht is ze doodsbang. Bang voor de dood. Bang om niet het leven te kunnen leven. Bang om niet meer de dingen te doen die ze nog zo graag zou willen. Zieker dan ze wilt zijn.

“Ik weet dat mijn geest mij niet beter zal maken. Maar als ik wel positief blijf, dan heeft dat ook een positieve invloed op mijn lichaam. En wie weet word ik dan snel weer helemaal beter.”

Lieve meid, ik hoop het van harte.

©JaneOnira