zaterdag 11 februari 2012

De zon die schijnt


De zon die schijnt. Een hond die blaft. Een boor die klinkt, ergens in het flatgebouw wordt er druk geklust. De verwarming die brandt. De was die hangt te drogen. De computer staat aan. Een wit scherm staart haar aan.
Een dag als alle andere. Een dag vol gewone, gebruikelijk, dagelijkse dingen. Een dag vol boodschappen doen, wasjes draaien, schoonmaken, opruimen en rekeningen betalen. Een saaie dag eigenlijk. Maar toch voelt het voor haar niet zo. Ze is blij dat ze deze dingen kan doen. Dat ze wat om handen heeft, om te voorkomen dat ze bezwijkt in haar verdriet.
Ze loopt het balkon op. Zo in haar shirt. Het is koud, maar ze voelt het niet. Haar gezicht opgeheven naar de zon. De stralen die haar gezicht verwarmen. Ze huivert van de kou, maar voelt alleen de warmte van de zon. De zon, vol vuur. Krachtig en fel.
Ze zou willen zijn als de zon. Krachtig en fel. Zeggen wat ze op haar hart heeft. Niet te druk maken over wat anderen eventueel van haar zouden denken. Gewoon haar eigen leven leiden. Niemand die zich met je bemoeid, en als ze dat wel doen, interesseert het je niet want je gaat toch je eigen gang. Ja, zo zou het moeten zijn denkt ze.
Ze droomt. Ze droomt over een toekomst. Een heel burgerlijke toekomst. Huisje, boompje, beestje. Ze ziet een huis voor zich. Een hele leuke woning met een tuin. Een tuin die zon, maar ook schaduw biedt. Omdat het soms goed is om af te koelen.
In het huis loopt een leuke man rond. Haar man. De enige echte. Hij lacht liefdevol naar haar. In zijn ogen ziet ze de liefde, in zijn doen en laten voelt ze het. Hij is er. Voor haar en met haar. Kinderen, twee kinderen die rustig aan het spelen zijn, en de derde die in haar buik groeit. Ze is er voor de kinderen, dag en nacht. Haar man heeft een vaste baan, zij zelf werkt als freelancer. Lekker in haar eigen tijd, haar man helpt haar daarbij. Ze doen het eigenlijk samen, en hebben daar beiden profijt van. Ze genieten van het leven. Op mooie dagen zoals deze, gezellig thuis met het gezin. Maar ook regelmatig uitjes. Af en toe samen erop uit, even wat kwaliteit met hun tweeën. Lekker uit eten, naar de film, of een dagje er met zijn tweeën op uit. Vakanties met hele gezin. Een weekendje weg, een langere vakantie. Vol leuke dingen doen. Lachende kindergezichtjes, vreugde in het hart. Vol genieten van het leven en de geluksmomenten. Een stralende zon. Geen wolk te bekennen. Geen regen, geen sneeuw, geen hagel, geen onweer, geen storm die woedt. Nee, er heerst rust. Rust en vrede. Stilte. In vrijheid en gezondheid samenzijn. Genieten.
De telefoon gaat. Ze schrikt op. Terug is ze in de realiteit als ze de stem hoort. Het was maar een droom. Maar die zon? Die zon is haar redding. Haar hoop. Haar toekomst.
©JaneOnira

1 opmerking: